Naar inhoud springen

knouze

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

knouze /kn̥ɒ̀u̯zə/

  1. (óneuvergenkelik) mit väöl krach knage
    Kies wie daen hóndj aan dae knaok zitj te knouze.
Aafbraeking
  • knou-ze
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 198.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif knous knous knous knouze knouzen knous knouze knouzen knouzendj
IPA /kn̥ɒ̀u̯s/ /kn̥ɒ̀u̯z/ /kn̥ɒ̀u̯s/ /kn̥ɒ̀u̯z/ /kn̥ɒ̀u̯s/ /kn̥ɒ̀u̯z/ /kn̥ɒ̀u̯zə/ /kn̥ɒ̀u̯zən/ /kn̥ɒ̀u̯s/ /kn̥ɒ̀u̯z/ /kn̥ɒ̀u̯zə/ /kn̥ɒ̀u̯zən/ /kn̥ɒ̀u̯zəɲɟ/
vergangen tied sjrif knousdje knousdjen knousdjes knousdje knousdjen knousdje knousdjen knousdje knousdjen knousdje knousdjen geknous
IPA /kn̥ɒ̀u̯zɟə/ /kn̥ɒ̀u̯zɟən/ /kn̥ɒ̀u̯zɟəs/ /kn̥ɒ̀u̯zɟəz/ /kn̥ɒ̀u̯zɟə/ /kn̥ɒ̀u̯zɟən/ /kn̥ɒ̀u̯zɟə/ /kn̥ɒ̀u̯zɟən/ /kn̥ɒ̀u̯zɟə/ /kn̥ɒ̀u̯zɟən/ /kn̥ɒ̀u̯zɟə/ /kn̥ɒ̀u̯zɟən/ /ɣə'kn̥ɒ̀u̯s/ /ɣə'kn̥ɒ̀u̯z/
gebi-jjendje wies sjrif knous! knouze-v'r knoustj!
knous!
IPA /kn̥ɒ̀u̯s/ /kn̥ɒ̀u̯z/ /kn̥ɒ̀u̯zəvər/ /kn̥ɒ̀u̯s(c)/ /kn̥ɒ̀u̯z(ɟ)/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif knouze knouzen geknous ó knouze knouzen knouzentaere knouzentaeren geknouze geknouzen
IPA /kn̥ɒ̀u̯zə/ /kn̥ɒ̀u̯zən/ /ɣə'kn̥ɒ̀u̯s/ /ɣə'kn̥ɒ̀u̯z/ /kn̥ɒ̀u̯zə/ /kn̥ɒ̀u̯zən/ /kn̥ɒ̀u̯zən̥'tɛ̀:re/ /kn̥ɒ̀u̯zən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kn̥ɒ̀u̯zə/ /ɣə'kn̥ɒ̀u̯zən/

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

knouze ó /kn̥ɒ̀u̯zə/

  1. (gerundium) gerundium II van knouze
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • knou-ze

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif knouze knouzen
IPA /kn̥ɒ̀u̯zə/ /kn̥ɒ̀u̯zən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif knouze knouzen
IPA /kn̥ɒ̀u̯zə/ /kn̥ɒ̀u̯zən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

knouze /kn̥ɒ̀u̯zə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van knouze
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van knouze
Aafbraeking
  • knou-ze