Naar inhoud springen

kuite

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

kuite /kʲœ́i̯te/

  1. (óneuvergenkelik) plezeer make door op 'n roew meneer te spele
    Die kinjer doon nieks es kuiten en lache.
Aafbraeking
  • kui-te
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif kuit kuits kuitj kuite kuiten kuitj kuite kuiten kuitendj
IPA /kʲœ́i̯t/ /kʲœ́i̯d/ /kʲœ́i̯ts/ /kʲœ́i̯dz/ /kʲœ́i̯c/ /kʲœ́i̯ɟ/ /kʲœ́i̯tə/ /kʲœ́i̯tən/ /kʲœ́i̯c/ /kʲœ́i̯ɟ/ /kʲœ́i̯tə/ /kʲœ́i̯tən/ /kʲœ́i̯təɲɟ/
vergangen tied sjrif kuitdje kuitdjen kuitdjes kuitdje kuitdjen kuitdje kuitdjen kuitdje kuitdjen kuitdje kuitdjen gekuitj
IPA /kʲœ́i̯ɟə/ /kʲœ́i̯ɟən/ /kʲœ́i̯ɟəs/ /kʲœ́i̯ɟəz/ /kʲœ́i̯ɟə/ /kʲœ́i̯ɟən/ /kʲœ́i̯ɟə/ /kʲœ́i̯ɟən/ /kʲœ́i̯ɟə/ /kʲœ́i̯ɟən/ /kʲœ́i̯ɟə/ /kʲœ́i̯ɟən/ /ɣə'kʲœ́i̯c/ /ɣə'kʲœ́i̯ɟ/
gebi-jjendje wies sjrif kuit! kuite-v'r kuitj!
IPA /kʲœ́i̯t/ /kʲœ́i̯d/ /kʲœ́i̯təvər/ /kʲœ́i̯c/ /kʲœ́i̯ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif kuite kuiten gekuit ó kuite kuiten kuitentaere kuitentaeren gekuite gekuiten
IPA /kʲœ́i̯tə/ /kʲœ́i̯tən/ /ɣə'kʲœ́i̯t/ /ɣə'kʲœ́i̯d/ /kʲœ́i̯tə/ /kʲœ́i̯tən/ /kʲœ́i̯tən̥'tɛ̀:re/ /kʲœ́i̯tən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'kʲœ́i̯tə/ /ɣə'kʲœ́i̯tən/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

kuite ó /kʲœ́i̯te/

  1. (gerundium) gerundium II van kuite
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • kui-te

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif kuite kuiten
IPA /kʲœ́i̯te/ /kʲœ́i̯ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif kuite kuiten
IPA /kʲœ́i̯te/ /kʲœ́i̯ten/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

kuite /kʲœ́i̯te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kuite
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kuite
Aafbraeking
  • kui-te

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

kuite /kʲœ́i̯te/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van kuit
Aafbraeking
  • kui-te