Naar inhoud springen

mitpakke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich pak get mit mer ich pak get mit det ich get mitpak ich höb get mitgepak
IPA /ɪç pak çæd 'mɪt/ /mær‿ɪ̽ç pak çæd 'mɪt/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd mɪtpak/ /ɪç‿œ̽b ʝæd mɪtɣ̊əpak/

mitpakke /mɪtpakə/

  1. (euvergenkelik) impesant get vaspakken en mit zich mitbringe
  2. (euvergenkelik) nag flot daobie doon
    Ich höb d'n auto gewassen en toe höb ich onnag effekes de rame mitgepak.
Aafbraeking
  • mit-pak-ke
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif mitpak mitpaks mitpak mitpakke mitpakken mitpak mitpakke mitpakken mitpakkendj
IPA /mɪtpak/ /mɪtpag/ /mɪtpaks/ /mɪtpagz/ /mɪtpak/ /mɪtpag/ /mɪtpakə/ /mɪtpakən/ /mɪtpak/ /mɪtpag/ /mɪtpakə/ /mɪtpakən/ /mɪtpakəɲɟ/
vergangen tied sjrif mitpakdje mitpakdjen mitpakdjes mitpakdje mitpakdjen mitpakdje mitpakdjen mitpakdje mitpakdjen mitpakdje mitpakdjen mitgepak
IPA /mɪtpagɟə/ /mɪtpagɟən/ /mɪtpagɟəs/ /mɪtpagɟəz/ /mɪtpagɟə/ /mɪtpagɟən/ /mɪtpagɟə/ /mɪtpagɟən/ /mɪtpagɟə/ /mɪtpagɟən/ /mɪtpagɟə/ /mɪtpagɟən/ /mɪtɣ̊əpak/ /mɪtɣ̊əpag/
gebi-jjendje wies sjrif pak mit! pakke-v'r mit paktj mit!
pak mit!
IPA /pag mɪt/ /pag mɪd/ /pakəvər mɪt/ /pakəvər mɪd/ /pagɟ mɪt/
/pag mɪt/
/pagɟ mɪd/
/pag mɪd/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif mitpakke mitpakken mitgepak ó mitpakke mitpakken mitpakkentaere mitpakkentaeren mitgepakke mitgepakken
IPA /mɪtpakə/ /mɪtpakən/ /mɪtɣ̊əpak/ /mɪtɣ̊əpag/ /mɪtpakə/ /mɪtpakən/ /mɪtpakən̥'tɛ̀:re/ /mɪtpakən̥'tɛ̀:ren/ /mɪtɣ̊əpakə/ /mɪtɣ̊əpakən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

mitpakke ó /mɪtpakə/

  1. (gerundium) gerundium II van mitpakke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • mit-pak-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif mitpakke mitpakken
IPA /mɪtpakə/ /mɪtpakən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif mitpakke mitpakken
IPA /mɪtpakə/ /mɪtpakən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

mitpakke /mɪtpakə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van mitpakke (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van mitpakke (in naevezats)
Aafbraeking
  • mit-pak-ke
Variaasje