Naar inhoud springen

opdringe

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

(zich) opdringe (Nederlands: opdringen, zich opdringen)

Verveuging

drink op, dróng op, opgedrónge


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich dring op mer ich dring op det ich opdring ich bön opgedrónge
IPA /ɪʝ drɪ̀ŋ 'ɒp/ /mær‿ɪ̽ʝ drɪ̀ŋ 'ɒp/ /dæd‿ɪ̽ʝ ɒbdrɪ̀ŋ/ /ɪʝ bœ̀n ɒpɣ̊ədrʊ́ŋə/

opdringe /ɒbdrɪ́ŋe/

  1. (óneuvergenkelik) (reflexief) zichzelf mit alle middele bie anger luuj inne aandach zitte
  2. (ergatief) zich dringendj 'n zeker richting oet begaeve
Aafbraeking
  • op-dring-e
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • get opgedrónge kriege: taenge zien zin get mótten aannumme

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif opdring opdrings opdringk opdringe opdringen opdringk opdringe opdringen opdringendj
IPA /ɒbdrɪ̀ŋ/ /ɒbdrɪ̀ŋ̊(k)s/ /ɒbdrɪ̀ŋ(g)z/ /ɒbdrɪ̀ŋ̊kʲ/ /ɒbdrɪ̀ŋgʲ/ /ɒbdrɪ́ŋe/ /ɒbdrɪ́ŋen/ /ɒbdrɪ̀ŋ̊kʲ/ /ɒbdrɪ̀ŋgʲ/ /ɒbdrɪ́ŋe/ /ɒbdrɪ́ŋen/ /ɒbdrɪ́ŋeŋɟ/
vergangen tied sjrif opdróng
opdrang
opdróngs
opdrangs
opdróng
opdrang
opdrónge opdróngen opdróng opdrónge opdróngen opgedrónge opgedróngen
IPA /ɒbdrʊ̀ŋ/
/ɒbdràŋ/
/ɒbdrʊ̀ŋ̊s/
/ɒbdràŋ̊s/
/ɒbdrʊ̀ŋz/
/ɒbdràŋz/
/ɒbdrʊ̀ŋ/
/ɒbdràŋ/
/ɒbdrʊ́ŋə/ /ɒbdrʊ́ŋən/ /ɒbdrʊ̀ŋ/ /ɒbdrʊ́ŋə/ /ɒbdrʊ́ŋən/ /ɒpɣ̊ədrʊ́ŋə/ /ɒpɣ̊ədrʊ́ŋən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif opdróng opdróngs opdróng opdrónge opdróngen opdróng opdrónge opdróngen opgedrónge opgedróngen
IPA /ɒbdrʊ̀ŋ/ /ɒbdrʊ̀ŋ̊s/ /ɒbdrʊ̀ŋz/ /ɒbdrʊ̀ŋ/ /ɒbdrʊ́ŋə/ /ɒbdrʊ́ŋən/ /ɒbdrʊ̀ŋ/ /ɒbdrʊ́ŋə/ /ɒbdrʊ́ŋən/ /ɒpɣ̊ədrʊ́ŋə/ /ɒpɣ̊ədrʊ́ŋən/
gebi-jjendje wies sjrif dring op! dringe-v'r op dringtj op!
dringk op!
IPA /drɪ̀ŋ ɒp/ /drɪ̀ŋ ɒb/ /drɪ́ŋever ɒp/ /drɪ́ŋever ɒb/ /drɪ̀ŋɟ ɒp/
/drɪ̀ŋgʲ ɒp/
/drɪ̀ŋɟ ɒb/
/drɪ̀ŋgʲ ɒb/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif opdringe opdringen opgedring ó
opgedrings ó
opdringe opdringen opdringentaere opdringentaeren opgedringe opgedringen
IPA /ɒbdrɪ́ŋe/ /ɒbdrɪ́ŋen/ /ɒpɣ̊ədrɪ̀ŋ/ /ɒbdrɪ́ŋe/ /ɒbdrɪ́ŋen/ /ɒbdrɪ́ŋen̥'tɛ̀:re/ /ɒbdrɪ́ŋen̥'tɛ̀:ren/ /ɒpɣ̊ədrɪ́ŋe/ /ɒpɣ̊ədrɪ́ŋen/
/ɒpɣ̊ədrɪ̀ŋ̊s/ /ɒpɣ̊ədrɪ̀ŋz/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

opdringe ó /ɒbdrɪ́ŋe/

  1. (gerundium) gerundium II van opdringe
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • op-dring-e

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opdringe opdringen
IPA /ɒbdrɪ́ŋe/ /ɒbdrɪ́ŋen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif opdringe opdringen
IPA /ɒbdrɪ́ŋe/ /ɒbdrɪ́ŋen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

opdringe /ɒbdrɪ́ŋe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van opdringe (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van opdringe (in naevezats)
Aafbraeking
  • op-dring-e
Variaasje