Naar inhoud springen

storme

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

storme /stɒ̀rmə/

  1. (óneuvergenkelik) (ónpersuuenlik) hieël hel wejje
  2. (ergatief) mit herrie of geweldj gaon
    Jan stormdje de deur oet wie d'r de sjoud kreeg.
Aafbraeking
  • stor-me
Variaasje
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif storm storms stormp storme stormen stormtj
stormp
storme stormen stormendj
IPA /stɒ̀rm/ /stɒ̀r̥m̥s/ /stɒ̀rmz/ /stɒ̀r̥m̥p/ /stɒ̀rmb/ /stɒ̀rmə/ /stɒ̀rmən/ /stɒ̀r̥m̥c/
/stɒ̀r̥m̥p/
/stɒ̀rmɟ/
/stɒ̀rmb/
/stɒ̀rmə/ /stɒ̀rmən/ /stɒ̀rməɲɟ/
vergangen tied sjrif stormdje stormdjen stormdjes stormdje stormdjen stormdje stormdjen stormdje stormdjen stormdje stormdjen gestormb
gestormp
IPA /stɒ̀rmɟə/ /stɒ̀rmɟən/ /stɒ̀rmɟəs/ /stɒ̀rmɟəz/ /stɒ̀rmɟə/ /stɒ̀rmɟən/ /stɒ̀rmɟə/ /stɒ̀rmɟən/ /stɒ̀rmɟə/ /stɒ̀rmɟən/ /stɒ̀rmɟə/ /stɒ̀rmɟən/ /ɣə'stɒ̀rmb/
gebi-jjendje wies sjrif storm! storme-v'r stormtj!
IPA /stɒ̀rm/ /stɒ̀rməvər/ /stɒ̀r̥m̥c/ /stɒ̀rmɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif storme stormen gestorm ó storme stormen stormentaere stormentaeren gestorme gestormen
IPA /stɒ̀rmə/ /stɒ̀rmən/ /ɣə'stɒ̀rm/ /stɒ̀rmə/ /stɒ̀rmən/ /stɒ̀rmən̥'tɛ̀:re/ /stɒ̀rmən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'stɒ̀rmə/ /ɣə'stɒ̀rmən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

storme ó /stɒ̀rmə/

  1. (gerundium) gerundium II van storme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • stor-me

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif storme stormen
IPA /stɒ̀rmə/ /stɒ̀rmən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif storme stormen
IPA /stɒ̀rmə/ /stɒ̀rmən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

storme /stɒ̀rmə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van storme
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van storme
Aafbraeking
  • stor-me

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

storme /stɒ́rmə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van storme
Aafbraeking
  • stor-me
Variaasje