Naar inhoud springen

toekómme

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

toekómme (Nederlands: toekomen)

Verveuging

kump toe, kaom toe, toegekómme


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich kóm emes toe mer ich kóm emes toe det ich emes toekóm ich bön emes toegekómme
IPA /ɪç kʊ̀m é:mes 'tù:/ /mær‿ɪ̽ç kʊ̀m é:mes 'tù:/ /dæd‿ɪ̽ʝ é:mes tù:kʊ̀m/ /ɪʝ bœ̀n é:mes tù:ɣəkʊ́mə/

toekómme /tù:kʊ́mə/

  1. (ergatief) (euvergenkelik) (emes ~) zien standjpuntj veur e deil aanpassen aan det van emes anges
    Ich zal dich toekómme: veer zitte de sjuurke waal eine maeter wiejer op miene gróndj.
    Doe bön dem al zoeawied toegekómme det ich óngerhandj prónt doon waat hae wiltj det ich doon.
  2. (ergatief) (euvergenkelik) e rech zeen van emes
    Det geldj kump tich toe. (= Doe höbs rech op det geldj.)
Aafbraeking
  • toe-kóm-me
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif toekóm toekums toekump toekómme toekómmen toekómp toekómme toekómmen toekómmendj
IPA /tù:kʊ̀m/ /tù:kǿm̥s/ /tù:kǿmz/ /tù:kǿm̥p/ /tù:kǿmb/ /tù:kʊ́mə/ /tù:kʊ́mən/ /tù:kʊ̀m̥p/ /tù:kʊ̀mb/ /tù:kʊ́mə/ /tù:kʊ́mən/ /tù:kʊ́məɲɟ/
vergangen tied sjrif toekwaam
toekoom
toekaam
toekwoom
toekwaams
toekooms
toekaams
toekwooms
toekwaam
toekoom
toekaam
toekwoom
toekome toekomen toekwaamp
toekoomp
toekaamp
toekwoomp
toekome toekomen toegekómme toegekómmen
IPA /tù:kw̥á:m/
/tù:kò:m/
/tù:ká:m/
/tù:kw̥ò:m/
/tù:kw̥á:m̥s/
/tù:kò:m̥s/
/tù:ká:m̥s/
/tù:kw̥ò:m̥s/
/tù:kw̥á:mz/
/tù:kò:mz/
/tù:ká:mz/
/tù:kw̥ò:mz/
/tù:kw̥á:m/
/tù:kò:m/
/tù:ká:m/
/tù:kw̥ò:m/
/tù:kó:mə/ /tù:kó:mən/ /tù:kw̥á:m̥p/
/tù:kò:m̥p/
/tù:ká:m̥p/
/tù:kw̥ò:m̥p/
/tù:kw̥á:mb/
/tù:kò:mb/
/tù:ká:mb/
/tù:kw̥ò:mb/
/tù:kó:mə/ /tù:kó:mən/ /tù:ɣəkʊ́mə/ /tù:ɣəkʊ́mən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif toekoom toekooms toekoom toekome toekomen toekoomp toekome toekomen toegekómme toegekómmen
IPA /tù:kò:m/ /tù:kò:m̥s/ /tù:kò:mz/ /tù:kò:m/ /tù:kó:mə/ /tù:kó:mən/ /tù:kò:m̥p/ /tù:kò:mb/ /tù:kó:mə/ /tù:kó:mən/ /tù:ɣəkʊ́mə/ /tù:ɣəkʊ́mən/
gebi-jjendje wies sjrif kóm toe! kómme-v'r toe kómtj toe!
IPA /kʊ́m tù:/ /kʊ́məvər tù:/ /kʊ̀m̥c tù:/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif toekómme toekómmen toekómme toekómmen toekómmentaere toekómmentaeren toegekómme toegekómmen
IPA /tù:kʊ́mə/ /tù:kʊ́mən/ /tù:kʊ́mə/ /tù:kʊ́mən/ /tù:kʊ́mən̥'tɛ̀:re/ /tù:kʊ́mən̥'tɛ̀:ren/ /tù:ɣəkʊ́mə/ /tù:ɣəkʊ́mən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

[2]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

toekómme ó /tù:kʊ́mə/

  1. (gerundium) gerundium II van toekómme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • toe-kóm-me

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif toekómme toekómmen
IPA /tù:kʊ́mə/ /tù:kʊ́mən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif toekómme toekómmen
IPA /tù:kʊ́mə/ /tù:kʊ́mən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

toekómme /tù:kʊ́mə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van toekómme (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van toekómme (in naevezats)
Aafbraeking
  • toe-kóm-me
Variaasje