Naar inhoud springen

verwiete

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

verwiete /və̽r'wí:te ~ ve̽r'wí:te/

  1. (euvergenkelik) emes get kwaolik nummen en dem wiezen op e gebraek
    Die höbbe dem verwete det t'r zich 'n pruzin aansjafdje.
  2. (euvergenkelik) emes de sjoud gaeve van get
Aafbraeking
  • ver-wie-te
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif verwiet verwiets verwietj verwiete verwieten verwietj verwiete verwieten verwietendj
IPA /və̽r'wí:t/ /və̽r'wí:d/ /və̽r'wits/ /və̽r'widz/ /və̽r'wic/ /və̽r'wiɟ/ /və̽r'wí:te/ /və̽r'wí:ten/ /və̽r'wic/ /və̽r'wiɟ/ /və̽r'wí:te/ /və̽r'wí:ten/ /və̽r'wí:teɲɟ/
vergangen tied sjrif verweet
verweit
verweets
verweits
verweet
verweit
verwete verweten verweetj verwete verweten verwete verweten
IPA /və̽r'wé:t/
/və̽r'wɛ́i̯t/
/və̽r'wé:d/
/və̽r'wɛ́i̯d/
/və̽r'wé:ts/
/və̽r'wɛ́i̯ts/
/və̽r'wé:dz/
/və̽r'wɛ́i̯dz/
/və̽r'wé:t/
/və̽r'wɛ́i̯t/
/və̽r'wé:d/
/və̽r'wɛ́i̯d/
/və̽r'wé:te/ /və̽r'wé:ten/ /və̽r'wé:c/ /və̽r'wé:ɟ/ /və̽r'wé:te/ /və̽r'wé:ten/ /və̽r'wé:te/ /və̽r'wé:ten/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif verweet verweets verweet verwete verweten verweetj verwete verweten verwete verweten
IPA /və̽r'wé:t/ /və̽r'wé:d/ /və̽r'wé:ts/ /və̽r'wé:dz/ /və̽r'wé:t/ /və̽r'wé:d/ /və̽r'wé:te/ /və̽r'wé:ten/ /və̽r'wé:c/ /və̽r'wé:ɟ/ /və̽r'wé:te/ /və̽r'wé:ten/ /və̽r'wé:te/ /və̽r'wé:ten/
gebi-jjendje wies sjrif verwiet! verwiete-v'r verwietj!
IPA /və̽r'wí:t/ /və̽r'wí:d/ /və̽r'wí:tever/ /və̽r'wí:c/ /və̽r'wí:ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
wadikaal liaison wadikaal liaison wadikaal liaison wadikaal liaison wadikaal liaison
sjrif verwiete verwieten verwiet ó verwiete verwieten verwietentaere verwietentaeren verwiete verwieten
IPA /və̽r'wí:te/ /və̽r'wí:ten/ /və̽r'wí:t/ /və̽r'wí:d/ /və̽r'wí:te/ /və̽r'wí:ten/ /və̽rwí:ten̥'tɛ̀:re/ /və̽rwí:ten̥'tɛ̀:ren/ /və̽r'wí:te/ /və̽r'wí:ten/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

verwiete ó /və̽r'wí:te ~ ve̽r'wí:te/

  1. (gerundium) gerundium II van verwiete
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ver-wie-te

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif verwiete verwieten
IPA /və̽r'wí:te/ /və̽r'wí:ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif verwiete verwieten
IPA /və̽r'wí:te/ /və̽r'wí:ten/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

verwiete /və̽r'wí:te ~ ve̽r'wí:te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van verwiete
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van verwiete
  3. (neet-lemma) participium van verwiete
Aafbraeking
  • ver-wie-te

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

verwiete /və̽r'wí:te ~ ve̽r'wí:te/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van verwiet
Aafbraeking
  • ver-wie-te