Naar inhoud springen

wegbraeke

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

wegbraeke (Nederlands: wegbreken)

Varrejasie
Verveuging

brik weg, brook weg, weggebraoke


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich braek weg mer ich braek weg det ich wegbraek ich bön get weggebraoke
IPA /ɪʝ brɛ́:kʲ 'wæç/ /mær‿ɪ̽ʝ brɛ́:kʲ 'wæç/ /dæd‿ɪ̽ʝ wæʝbrɛ́:kʲ/ /ɪʝ bœ̀n wæɣ̊əbrɒ́:kə/

wegbraeke /wæʝbrɛ́:kʲe/

  1. (ergatief) verdwiene door aaf te braeke
  2. (euvergenkelik) get eweghaole door 't aaf te braeke
Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking
  • weg-brae-ke
Variaasje
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif wegbraek wegbriks
wegbrèks
wegbrik
wegbrèk
wegbraeke wegbraeken wegbrek
wegbrik
wegbrèk
wegbraeke wegbraeken wegbraekendj
IPA /wæçbrɛ́:kʲ/ /wæçbrɛ́:gʲ/ /wæçbrɪks/
/wæçbre̞ks/
/wæçbrɪgz/
/wæçbre̞gz/
/wæçbrɪkʲ/
/wæçbre̞kʲ/
/wæçbrɪgʲ/
/wæçbre̞gʲ/
/wæçbrɛ́:kʲe/ /wæçbrɛ́:kʲen/ /wæçbrækʲ/
/wæçbrɪkʲ/
/wæçbre̞kʲ/
/wæçbrægʲ/
/wæçbrɪgʲ/
/wæçbre̞gʲ/
/wæçbrɛ́:kʲe/ /wæçbrɛ́:kʲen/ /wæçbrɛ́:kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif wegbraak
wegbrook
wegbraaks
wegbrooks
wegbraak
wegbrook
wegbroke wegbroken wegbrook wegbroke wegbroken weggebraoke weggebraoken
IPA /wæçbrá:k/
/wæçbrò:k/
/wæçbrá:g/
/wæçbrò:g/
/wæçbrá:ks/
/wæçbrò:ks/
/wæçbrá:gz/
/wæçbrò:gz/
/wæçbrá:k/
/wæçbrò:k/
/wæçbrá:g/
/wæçbrò:g/
/wæçbrò:kə/ /wæçbrò:kən/ /wæçbrò:k/ /wæçbrò:g/ /wæçbrò:kə/ /wæçbrò:kən/ /wæɣ̊əbrɒ́:kə/ /wæɣ̊əbrɒ́:kən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif wegbrook wegbrooks wegbrook wegbroke wegbroken wegbrook wegbroke wegbroken weggebraoke weggebraoken
IPA /wæçbrò:k/ /wæçbrò:g/ /wæçbrò:ks/ /wæçbrò:gz/ /wæçbrò:k/ /wæçbrò:g/ /wæçbrò:kə/ /wæçbrò:kən/ /wæçbrò:k/ /wæçbrò:g/ /wæçbrò:kə/ /wæçbrò:kən/ /wæɣ̊əbrɒ́:kə/ /wæɣ̊əbrɒ́:kən/
gebi-jjendje wies sjrif braek weg! braeke-v'r weg braektj weg!
braek weg!
IPA /brɛ́:gʲ wæç/ /brɛ́:gʲ wæʝ/ /brɛ́:kʲever wæç/ /brɛ́:kʲever wæʝ/ /brɛ́:gʲ wæç/
/brɛ́:gʲɟ wæç/
/brɛ́:gʲ wæʝ/
/brɛ́:gʲɟ wæʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif wegbraeke wegbraeken weggebraek ó wegbraeke wegbraeken wegbraekentaere wegbraekentaeren weggebraeke weggebraeken
IPA /wæçbrɛ́:kʲe/ /wæçbrɛ́:kʲen/ /wæɣ̊əbrɛ́:kʲ/ /wæɣ̊əbrɛ́:gʲ/ /wæçbrɛ́:kʲe/ /wæçbrɛ́:kʲen/ /wæçbrɛ́:kʲen̥'tɛ̀:re/ /wæçbrɛ́:kʲen̥'tɛ̀:ren/ /wæɣ̊əbrɛ́:kʲe/ /wæɣ̊əbrɛ́:kʲen/

In anger spraoke

[bewirk]

[2]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wegbraeke ó /wæʝbrɛ́:kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van wegbraeke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • weg-brae-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wegbraeke wegbraeken
IPA /wæʝbrɛ́:kʲe/ /wæʝbrɛ́:kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif wegbraeke wegbraeken
IPA /wæʝbrɛ́:kʲe/ /wæʝbrɛ́:kʲen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wegbraeke /wæʝbrɛ́:kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegbraeke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegbraeke
Aafbraeking
  • weg-brae-ke