Naar inhoud springen

wegstrieke

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich striek mich weg mer ich striek mich weg det ich mich wegstriek ich höb mich weggestreke
IPA /ɪç str̥í:kʲ m̥ɪʝ 'wæç/ /mær‿ɪ̽ç str̥í:kʲ m̥ɪʝ 'wæç/ /dæd‿ɪ̽ʝ m̥ɪʝ wæçstr̥í:kʲ/ /ɪç‿œ̽b m̥ɪʝ wæɣ̊əstr̥í:kʲe/

wegstrieke /wæçstr̥í:kʲe/

  1. (óneuvergenkelik) (reflexief) op 'n stil en ónopvallendje meneer eweggaon
  2. (euvergenkelik) door te strieke get ewegdoon
Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking
  • weg-strie-ke
Variaasje
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif wegstriek wegstrieks wegstriek wegstrieke wegstrieken wegstriek wegstrieke wegstrieken wegstriekendj
IPA /wæçstr̥í:kʲ/ /wæçstr̥í:gʲ/ /wæçstr̥iks/ /wæçstr̥igz/ /wæçstr̥ikʲ/ /wæçstr̥igʲ/ /wæçstr̥í:kʲe/ /wæçstr̥í:kʲen/ /wæçstr̥ikʲ/ /wæçstr̥igʲ/ /wæçstr̥í:kʲe/ /wæçstr̥í:kʲen/ /wæçstr̥í:kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif wegstreek
wegstreik
wegstreeks
wegstreiks
wegstreek
wegstreik
wegstreke wegstreken wegstreek wegstreke wegstreken weggestreke weggestreken
IPA /wæçstr̥é:kʲ/
/wæçstr̥ɛ́i̯kʲ/
/wæçstr̥é:gʲ/
/wæçstr̥ɛ́i̯gʲ/
/wæçstr̥é:ks/
/wæçstr̥ɛ́i̯ks/
/wæçstr̥é:gz/
/wæçstr̥ɛ́i̯gz/
/wæçstr̥é:kʲ/
/wæçstr̥ɛ́i̯kʲ/
/wæçstr̥é:gʲ/
/wæçstr̥ɛ́i̯gʲ/
/wæçstr̥é:kʲe/ /wæçstr̥é:kʲen/ /wæçstr̥é:kʲ/ /wæçstr̥é:gʲ/ /wæçstr̥é:kʲe/ /wæçstr̥é:kʲen/ /wæɣ̊əstr̥é:kʲe/ /wæɣ̊əstr̥é:kʲen/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif wegstreek wegstreeks wegstreek wegstreke wegstreken wegstreek wegstreke wegstreken weggestreke weggestreken
IPA /wæçstr̥é:kʲ/ /wæçstr̥é:gʲ/ /wæçstr̥é:ks/ /wæçstr̥é:gz/ /wæçstr̥é:kʲ/ /wæçstr̥é:gʲ/ /wæçstr̥é:kʲe/ /wæçstr̥é:kʲen/ /wæçstr̥é:kʲ/ /wæçstr̥é:gʲ/ /wæçstr̥é:kʲe/ /wæçstr̥é:kʲen/ /wæɣ̊əstr̥é:kʲe/ /wæɣ̊əstr̥é:kʲen/
gebi-jjendje wies sjrif striek weg! strieke-v'r weg striektj weg!
striek weg!
IPA /str̥í:gʲ wæʝ/ /str̥í:gʲ wæç/ /str̥í:kʲever wæʝ/ /str̥í:kʲever wæç/ /str̥í:gʲɟ wæʝ/
/str̥í:gʲ wæʝ/
/str̥í:gʲɟ wæç/
/str̥í:gʲ wæç/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif wegstrieke wegstrieken wegstrieks ó
wegstriek ó
wegstrieke wegstrieken wegstriekentaere wegstriekentaeren weggestrieke weggestrieken
IPA /wæçstr̥í:kʲe/ /wæçstr̥í:kʲen/ /wæɣ̊əstr̥í:ks/
/wæɣ̊əstr̥í:kʲ/
/wæɣ̊əstr̥í:gz/
/wæɣ̊əstr̥í:gʲ/
/wæçstr̥í:kʲe/ /wæçstr̥í:kʲen/ /wæçstr̥í:kʲen̥'tɛ̀:re/ /wæçstr̥í:kʲen̥'tɛ̀:ren/ /wæɣ̊əstr̥í:kʲe/ /wæɣ̊əstr̥í:kʲen/

In anger spraoke

[bewirk]
bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wegstrieke ó /wæçstr̥í:kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van wegstrieke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • weg-strie-ke

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wegstrieke wegstrieken
IPA /wæçstr̥í:kʲe/ /wæçstr̥í:kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif wegstrieke wegstrieken
IPA /wæçstr̥í:kʲe/ /wæçstr̥í:kʲen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

wegstrieke /wæçstr̥í:kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegstrieke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegstrieke
Aafbraeking
  • weg-strie-ke