wegtrèkke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich trèk get weg mer ich trèk get weg det ich get wegtrèk ich höb get weggetroch
IPA /ɪç tr̥e̞kʲ çæt wæç/ /mær‿ɪ̽ç tr̥e̞kʲ çæt wæç/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæt wæçtr̥e̞kʲ/ /ɪç‿œ̽b ʝæt wæɣ̊ətr̥ɒx/

wegtrèkke /wæçtr̥e̞kʲe/

  1. (euvergenkelik) door te trèkke get weghaolen of verplaatse
  2. (ergatief) zich op 'n anger plaats aan begaeve, oet e gebied eweggaon
    Wienieë zeen die oet Mofert weggetroch?
  3. (ergatief) (euverdrechtelik) nao 'n anger landj verhoeze
Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking
  • weg-trèk-ke
Variaasje
Synoniem
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif wegtrèk wegtrèks wegtrèk wegtrèkke wegtrèkken wegtrèk wegtrèkke wegtrèkken wegtrèkkendj
IPA /wæçtr̥e̞kʲ/ /wæçtr̥e̞gʲ/ /wæçtr̥e̞ks/ /wæçtr̥e̞gz/ /wæçtr̥e̞kʲ/ /wæçtr̥e̞gʲ/ /wæçtr̥e̞kʲe/ /wæçtr̥e̞kʲen/ /wæçtr̥e̞kʲ/ /wæçtr̥e̞gʲ/ /wæçtr̥e̞kʲe/ /wæçtr̥e̞kʲen/ /wæçtr̥e̞kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif wegtroch wegtrochs wegtroch wegtrochte wegtrochten wegtroch wegtrochte wegtrochten weggetroch
IPA /wæçtr̥ɒx/ /wæçtr̥ɒɣ/ /wæçtr̥ɒxs/ /wæçtr̥ɒɣz/ /wæçtr̥ɒx/ /wæçtr̥ɒɣ/ /wæçtr̥ɒxtə/ /wæçtr̥ɒxtən/ /wæçtr̥ɒx/ /wæçtr̥ɒɣ/ /wæçtr̥ɒxtə/ /wæçtr̥ɒxtən/ /wæɣ̊ətr̥ɒx/ /wæɣ̊ətr̥ɒɣ/
gebi-jjendje wies sjrif trèk weg! trèkke-v'r weg trèktj weg!
trèk weg!
IPA /tr̥e̞kʲ wæç/ /tr̥e̞kʲ wæʝ/ /tr̥e̞kʲever wæç/ /tr̥e̞kʲever wæʝ/ /tr̥e̞kc wæç/
/tr̥e̞kʲ wæç/
/tr̥e̞kc wæʝ/
/tr̥e̞kʲ wæʝ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif wegtrèkke wegtrèkken weggetrèk ó wegtrèkke wegtrèkken wegtrèkkentaere wegtrèkkentaeren weggetrèkke weggetrèkken
IPA /wæçtr̥e̞kʲe/ /wæçtr̥e̞kʲen/ /wæɣ̊ətr̥e̞kʲ/ /wæɣ̊ətr̥e̞gʲ/ /wæçtr̥e̞kʲe/ /wæçtr̥e̞kʲen/ /wæçtr̥e̞kʲen̥'tɛ̀:re/ /wæçtr̥e̞kʲen̥'tɛ̀:ren/ /wæɣ̊ətr̥e̞kʲe/ /wæɣ̊ətr̥e̞kʲen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

[3] Kiek bie emigrere.

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

wegtrèkke ó /wæçtr̥e̞kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van wegtrèkke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • weg-trèk-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif wegtrèkke wegtrèkken
IPA /wæçtr̥e̞kʲe/ /wæçtr̥e̞kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif wegtrèkke wegtrèkken
IPA /wæçtr̥e̞kʲe/ /wæçtr̥e̞kʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

wegtrèkke /wæçtr̥e̞kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van wegtrèkke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van wegtrèkke
Aafbraeking
  • weg-trèk-ke