Naar inhoud springen

zwaatsje

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

zwaatsje /zwà:tʃə/

  1. (óneuvergenkelik) emes slaeg gaeve mit 'n smik
Aafbraeking
  • zwaat-sje
Variaasje
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • ze gezwaatsj kriege: slaeg kriege

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif zwaatsj zwaatsj zwaatsj zwaatsje zwaatsjen zwaatsj zwaatsje zwaatsjen zwaatsjendj
IPA /zwà:tʃ/ /zwà:dʒ/ /zwà:tʃ/ /zwà:dʒ/ /zwà:tʃ/ /zwà:dʒ/ /zwà:tʃə/ /zwà:tʃən/ /zwà:tʃ/ /zwà:dʒ/ /zwà:tʃə/ /zwà:tʃən/ /zwà:tʃəɲɟ/
vergangen tied sjrif zwaatsjdje zwaatsjdjen zwaatsjdjes zwaatsjdje zwaatsjdjen zwaatsjdje zwaatsjdjen zwaatsjdje zwaatsjdjen zwaatsjdje zwaatsjdjen gezwaatsj
IPA /zwà:dʒɟə/ /zwà:dʒɟən/ /zwà:dʒɟəs/ /zwà:dʒɟəz/ /zwà:dʒɟə/ /zwà:dʒɟən/ /zwà:dʒɟə/ /zwà:dʒɟən/ /zwà:dʒɟə/ /zwà:dʒɟən/ /zwà:dʒɟə/ /zwà:dʒɟən/ /ɣə'zwà:tʃ/ /ɣə'zwà:dʒ/
gebi-jjendje wies sjrif zwaatsj! zwaatsje-v'r zwaatsjtj!
zwaatsj!
IPA /zwà:tʃ/ /zwà:dʒ/ /zwà:tʃəvər/ /zwà:tʃ(c)/ /zwà:dʒ(ɟ)/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif zwaatsje zwaatsjen gezwaatsj ó zwaatsje zwaatsjen zwaatsjentaere zwaatsjentaeren gezwaatsje gezwaatsjen
IPA /zwà:tʃə/ /zwà:tʃən/ /ɣə'zwà:tʃ/ /ɣə'zwà:dʒ/ /zwà:tʃə/ /zwà:tʃən/ /zwà:tʃən̥'tɛ̀:re/ /zwà:tʃən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'zwà:tʃə/ /ɣə'zwà:tʃən/

In anger spraoke

[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

zwaatsje ó /zwà:tʃə/

  1. (gerundium) gerundium II van zwaatsje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • zwaat-sje

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif zwaatsje zwaatsjen
IPA /zwà:tʃə/ /zwà:tʃən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif zwaatsje zwaatsjen
IPA /zwà:tʃə/ /zwà:tʃən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

zwaatsje /zwà:tʃə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van zwaatsje
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van zwaatsje
Aafbraeking
  • zwaat-sje

Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

zwaatsje /zwá:tʃə/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van zwaatsj
Aafbraeking
  • zwaat-sje