ómtrèkke

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich trèk óm	mer ich trèk óm	det ich ómtrèk	ich höb ómgetroch
IPA	/ɪç tr̥e̞gʲ ʊ̀m/	/mær‿ɪ̽ç tr̥e̞gʲ ʊ̀m/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʊ̀m̥tr̥e̞kʲ/	/ɪç‿œ̽b ʊ̀mɣətr̥ɒx/

ómtrèkke /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ > /ʊ́m̥tr̥e̞kʲe/

1. (ergatief) van weuning verangere, zien eigendómme vanne ein plaats nao die anger bringe
2. (euvergenkelik) de renj van get aangaeve, wie door dao 'n lien ómhaer te teikenen of get dao-ómhaer te zitte
3. (synoniem) anger waord veur ómriete

Aafbraeking

• óm-trèk-ke

Synoniem

• [1] verhoeze

Aafleijinge

• ómtrèk

Samestèlling

• óm- + trèkke

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	ómtrèk		ómtrèks		ómtrèk		ómtrèkke	ómtrèkken	ómtrèk		ómtrèkke	ómtrèkken	ómtrèkkendj
	IPA	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲ/	/ʊ̀m̥tr̥e̞gʲ/	/ʊ̀m̥tr̥e̞ks/	/ʊ̀m̥tr̥e̞gz/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲ/	/ʊ̀m̥tr̥e̞gʲ/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲ/	/ʊ̀m̥tr̥e̞gʲ/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	ómtroch		ómtrochs		ómtroch		ómtrochte	ómtrochten	ómtroch		ómtrochte	ómtrochten	ómgetroch
	IPA	/ʊ̀m̥tr̥ɒx/	/ʊ̀m̥tr̥ɒɣ/	/ʊ̀m̥tr̥ɒxs/	/ʊ̀m̥tr̥ɒɣz/	/ʊ̀m̥tr̥ɒx/	/ʊ̀m̥tr̥ɒɣ/	/ʊ̀m̥tr̥ɒxtə/	/ʊ̀m̥tr̥ɒxtən/	/ʊ̀m̥tr̥ɒx/	/ʊ̀m̥tr̥ɒɣ/	/ʊ̀m̥tr̥ɒxtə/	/ʊ̀m̥tr̥ɒxtən/	/ʊ̀mɣətr̥ɒx/	/ʊ̀mɣətr̥ɒɣ/
gebi-jjendje wies	sjrif			trèk óm!				trèkke-v'r óm		trèktj óm! trèk óm!
	IPA			/tr̥e̞gʲ ʊ̀m/				/tr̥e̞kʲever ʊ̀m/		/tr̥e̞gɟ ʊ̀m/ /tr̥e̞gʲ ʊ̀m/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	ómtrèkke	ómtrèkken	ómgetrèk ó		ómtrèkke	ómtrèkken	ómtrèkkentaere		ómtrèkkentaeren		ómgetrèkke		ómgetrèkken
	IPA	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/	/ʊ̀mɣətr̥e̞kʲ/	/ʊ̀mɣətr̥e̞gʲ/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen̥'tɛ̀:re/		/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen̥'tɛ̀:ren/		/ʊ̀mɣətr̥e̞kʲe/		/ʊ̀mɣətr̥e̞kʲen/

In anger spraoke

[1]

Frans: déménager Ingels: move(en:), migrate Koreaans: 이사하다(ko:) Nederlandjs: verhuizen Pruus: umziehen

Sjinees: 徙(zh:) Spaans: mudarse Viëtnamees: di dân(vi:) Zweeds: flytta

[2]

• Ingels: delineate
• Nederlandjs: omtrekken

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

ómtrèkke ó /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ > /ʊ́m̥tr̥e̞kʲe/

1. (gerundium) gerundium II van ómtrèkke
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• óm-trèk-ke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	ómtrèkke	ómtrèkken	—
	IPA	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	ómtrèkke	ómtrèkken	—
	IPA	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/	/ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

ómtrèkke /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ > /ʊ́m̥tr̥e̞kʲe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ómtrèkke (in naevezats)
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ómtrèkke (in naevezats)

Aafbraeking

• óm-trèk-ke

Variaasje

• (in houfzats) trèkke óm

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

ómtrèkke /ʊ́m̥tr̥e̞kʲe/

1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van ómtrèk

Aafbraeking

• óm-trèk-ke