ómtrèkke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich trèk óm mer ich trèk óm det ich ómtrèk ich höb ómgetroch
IPA /ɪç tr̥e̞gʲ ʊ̀m/ /mær‿ɪ̽ç tr̥e̞gʲ ʊ̀m/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʊ̀m̥tr̥e̞kʲ/ /ɪç‿œ̽b ʊ̀mɣətr̥ɒx/

ómtrèkke /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ > /ʊ́m̥tr̥e̞kʲe/

  1. (ergatief) van weuning verangere, zien eigendómme vanne ein plaats nao die anger bringe
  2. (euvergenkelik) de renj van get aangaeve, wie door dao 'n lien ómhaer te teikenen of get dao-ómhaer te zitte
  3. (synoniem) anger waord veur ómriete
Aafbraeking
  • óm-trèk-ke
Synoniem
Aafleijinge
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif ómtrèk ómtrèks ómtrèk ómtrèkke ómtrèkken ómtrèk ómtrèkke ómtrèkken ómtrèkkendj
IPA /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲ/ /ʊ̀m̥tr̥e̞gʲ/ /ʊ̀m̥tr̥e̞ks/ /ʊ̀m̥tr̥e̞gz/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲ/ /ʊ̀m̥tr̥e̞gʲ/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲ/ /ʊ̀m̥tr̥e̞gʲ/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif ómtroch ómtrochs ómtroch ómtrochte ómtrochten ómtroch ómtrochte ómtrochten ómgetroch
IPA /ʊ̀m̥tr̥ɒx/ /ʊ̀m̥tr̥ɒɣ/ /ʊ̀m̥tr̥ɒxs/ /ʊ̀m̥tr̥ɒɣz/ /ʊ̀m̥tr̥ɒx/ /ʊ̀m̥tr̥ɒɣ/ /ʊ̀m̥tr̥ɒxtə/ /ʊ̀m̥tr̥ɒxtən/ /ʊ̀m̥tr̥ɒx/ /ʊ̀m̥tr̥ɒɣ/ /ʊ̀m̥tr̥ɒxtə/ /ʊ̀m̥tr̥ɒxtən/ /ʊ̀mɣətr̥ɒx/ /ʊ̀mɣətr̥ɒɣ/
gebi-jjendje wies sjrif trèk óm! trèkke-v'r óm trèktj óm!
trèk óm!
IPA /tr̥e̞gʲ ʊ̀m/ /tr̥e̞kʲever ʊ̀m/ /tr̥e̞gɟ ʊ̀m/
/tr̥e̞gʲ ʊ̀m/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif ómtrèkke ómtrèkken ómgetrèk ó ómtrèkke ómtrèkken ómtrèkkentaere ómtrèkkentaeren ómgetrèkke ómgetrèkken
IPA /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/ /ʊ̀mɣətr̥e̞kʲ/ /ʊ̀mɣətr̥e̞gʲ/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen̥'tɛ̀:re/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen̥'tɛ̀:ren/ /ʊ̀mɣətr̥e̞kʲe/ /ʊ̀mɣətr̥e̞kʲen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

[2]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ómtrèkke ó /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ > /ʊ́m̥tr̥e̞kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van ómtrèkke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • óm-trèk-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ómtrèkke ómtrèkken
IPA /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif ómtrèkke ómtrèkken
IPA /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ómtrèkke /ʊ̀m̥tr̥e̞kʲe/ > /ʊ́m̥tr̥e̞kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ómtrèkke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ómtrèkke
Aafbraeking
  • óm-trèk-ke

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ómtrèkke /ʊ́m̥tr̥e̞kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëvaadsvorm van ómtrèk
Aafbraeking
  • óm-trèk-ke