aanbinje

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich binj get aan mer ich binj get aan det ich get aanbinj ich höb get aangebónje
IPA /ɪʝ bɪ̀ɲ ʝæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ʝ bɪ̀ɲ ʝæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:nbɪ̀ɲ/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣəbʊ́ɲə/

aanbinje /á:nbɪ́ɲe/

  1. (euvergenkelik) get (meis e bieës) mit 'n touw of 'ne reem örges aan vas make det 't neet eweg kan kómme
Aafbraeking
  • aan-binj-e
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • kort aangebónje zeen: opvlegendj van aard zeen, prikkelbaar van kerakter zeen (De voorman dae zie paerd kort mós aanbinje dieëj det dore ónberaekenbaarheid van 't bieës.)

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aanbinj aanbinjs
aanbindjs
aanbindj aanbinje aanbinjen aanbindj aanbinje aanbinjen aanbinjendj
IPA /á:nbɪ̀ɲ/ /á:nbɪ̀ɲ̊(c)s/ /á:nbɪ̀ɲ(ɟ)z/ /á:nbɪ̀ɲɟ/ /á:nbɪ́ɲe/ /á:nbɪ́ɲen/ /á:nbɪ̀ɲɟ/ /á:nbɪ́ɲe/ /á:nbɪ́ɲen/ /á:nbɪ́ɲeɲɟ/
vergangen tied sjrif aanbónj
aanbandj
aanbónjs
aanbandjs
aanbónj
aanbandj
aanbónje aanbónjen aanbónj aanbónje aanbónjen aangebónje aangebónjen
IPA /á:nbʊ̀ɲ/
/á:nbáɲɟ/
/á:nbʊ̀ɲ̊s/
/á:nbáɲ̊ɟ̊s/
/á:nbʊ̀ɲz/
/á:nbáɲɟz/
/á:nbʊ̀ɲ/
/á:nbáɲɟ/
/á:nbʊ́ɲə/ /á:nbʊ́ɲən/ /á:nbʊ̀ɲ/ /á:nbʊ́ɲə/ /á:nbʊ́ɲən/ /á:nɣəbʊ́ɲə/ /á:nɣəbʊ́ɲən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif aanbónj aanbónjs aanbónj aanbónje aanbónjen aanbónj aanbónje aanbónjen aangebónje aangebónjen
IPA /á:nbʊ̀ɲ/ /á:nbʊ̀ɲ̊s/ /á:nbʊ̀ɲz/ /á:nbʊ̀ɲ/ /á:nbʊ́ɲə/ /á:nbʊ́ɲən/ /á:nbʊ̀ɲ/ /á:nbʊ́ɲə/ /á:nbʊ́ɲən/ /á:nɣəbʊ́ɲə/ /á:nɣəbʊ́ɲən/
gebi-jjendje wies sjrif binj aan! binje-v'r aan bindj aan!
IPA /bɪ̀ɲ á:n/ /bɪ́ɲever á:n/ /bɪ̀ɲɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aanbinje aanbinjen aangebinj ó aanbinje aanbinjen aanbinjentaere aanbinjentaeren aangebinje aangebinjen
IPA /á:nbɪ́ɲe/ /á:nbɪ́ɲen/ /á:nɣəbɪ̀ɲ/ /á:nbɪ́ɲe/ /á:nbɪ́ɲen/ /á:nbɪ́ɲen̥'tɛ̀:re/ /á:nbɪ́ɲen̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəbɪ́ɲe/ /á:nɣəbɪ́ɲen/

In anger spraoke[bewirk]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanbinje ó /á:nbɪ́ɲe/

  1. (gerundium) gerundium II van aanbinje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-binj-e

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aanbinje aanbinjen
IPA /á:nbɪ́ɲe/ /á:nbɪ́ɲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aanbinje aanbinjen
IPA /á:nbɪ́ɲe/ /á:nbɪ́ɲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aanbinje /á:nbɪ́ɲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aanbinje (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aanbinje (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-binj-e
Variaasje