Naar inhoud springen

binje

Van Wiktionary

Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]

binje /bɪ́ɲe/

  1. (euvergenkelik) (autobenefaktief) get vas make mit touw of anger buugzaam matterjaal (wie iezerdraod)
  2. (euvergenkelik) (autobenefaktief) get diekker make door bie te minge
    Die ertesop mótj g'r uch binje.
  3. (euvergenkelik) (specefiek) 'n saus diekker make mit bloom
    Wie doontj geer die saus prónt binje?
  4. (euvergenkelik) (reflexief) de sjoonreme vas make
  5. (euvergenkelik) (euverdrechtelik) emes bepèrken in zien vrieheid
  6. (euvergenkelik) (reflexief) diekker waere (van e mingsel)
    Die saus wiltj zich neet binje.
  7. (óneuvergenkelik) (reflexief) 'n verhajing mit emes aangaon
    Doe mós tich neet zoea flot binje; dien vrieheid is tich väöl waerd!
Aafbraeking
  • binj-e
Aafleijinge
Verwantje wäörd
emes dae zich de sjoon 'nt binjen is
Zagswies
  • örges aan gebónje zeen: verplichtingen höbbe (wie door wètgaeving)
  • zich de sjoon binje: de sjoonreme vas make
    Binj dich die sjoon; anges strukels se dalik.
  • zich emes mer oppe rögk mótte binje: zoväöl mit emes ómgaon det 't vervaelendj is
    Doe mós dich dien Merij mer oppe rögk binje!
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 81.

Verveuging

[bewirk]
ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif binj binjs
bindjs
bindj binje binjen bindj binje binjen binjendj
IPA /bɪ̀ɲ/ /bɪ̀ɲ̊(c)s/ /bɪ̀ɲ(ɟ)z/ /bɪ̀ɲɟ/ /bɪ́ɲe/ /bɪ́ɲen/ /bɪ̀ɲɟ/ /bɪ́ɲe/ /bɪ́ɲen/ /bɪ́ɲeɲɟ/
vergangen tied sjrif bónj
bandj
bónjs
bandjs
bónj
bandj
bónje bónjen bónj bónje bónjen gebónje gebónjen
IPA /bʊ̀ɲ/
/báɲɟ/
/bʊ̀ɲ̊s/
/báɲ̊ɟ̊s/
/bʊ̀ɲz/
/báɲɟz/
/bʊ̀ɲ/
/báɲɟ/
/bʊ́ɲə/ /bʊ́ɲən/ /bʊ̀ɲ/ /bʊ́ɲə/ /bʊ́ɲən/ /ɣə'bʊ́ɲə/ /ɣə'bʊ́ɲən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif bónj bónjs bónj bónje bónjen bónj bónje bónjen gebónje gebónjen
IPA /bʊ̀ɲ/ /bʊ̀ɲ̊s/ /bʊ̀ɲz/ /bʊ̀ɲ/ /bʊ́ɲə/ /bʊ́ɲən/ /bʊ̀ɲ/ /bʊ́ɲə/ /bʊ́ɲən/ /ɣə'bʊ́ɲə/ /ɣə'bʊ́ɲən/
gebi-jjendje wies sjrif binj! binje-v'r bindj!
IPA /bɪ̀ɲ/ /bɪ́ɲever/ /bɪ̀ɲɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif binje binjen gebinj ó binje binjen binjentaere binjentaeren gebinje gebinjen
IPA /bɪ́ɲe/ /bɪ́ɲen/ /ɣə'bɪ̀ɲ/ /bɪ́ɲe/ /bɪ́ɲen/ /bɪ́ɲen̥'tɛ̀:re/ /bɪ́ɲen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'bɪ́ɲe/ /ɣə'bɪ́ɲen/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: bènje


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

binje ó /bɪ́ɲe/

  1. (gerundium) gerundium II van binje
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • binj-e

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif binje binjen
IPA /bɪ́ɲe/ /bɪ́ɲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif binje binjen
IPA /bɪ́ɲe/ /bɪ́ɲen/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

binje /bɪ́ɲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van binje
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van binje
Aafbraeking
  • binj-e