Naar inhoud springen

aankómme

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

aankómme (Nederlands: aankomen, ter bestemming komen, terecht komen, in gewicht toenemen)

Sinneniem
Verveuging

kump aan, kaom aan, aangekómme


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich kóm aan mer ich kóm aan det ich aankóm ich bön aangekómme
IPA /ɪç kʊ̀m 'á:n/ /mær‿ɪ̽ç kʊ̀m 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ á:n̥kʊ̀m/ /ɪʝ bœ̀n á:nɣəkʊ́mə/

aankómme /á:n̥kʊ́mə/

  1. (ergatief) 'n bestumming bereike
    E deil luuj kump ummer te laat aan, meh die bös die wach neet!
  2. (ergatief) e bezeuk bringe
    Kóm mer 'ns aan wens te langs kums!
  3. (ergatief) in gewich toenumme
    Mit die fieësdaag kóm ich ummer get kilie bie die ouch d'raaf mótte.
Aafbraeking
  • aan-kóm-me
Synoniem
Antoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • aankómme bie get: kónkludere
    Wen ich det zoea bekiek, kóm ich d'rbie aan des toe det sjoud bös.
  • aankómme gebottele: ónverhöds aankómme
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 56.

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aankóm aankums aankump aankómme aankómmen aankómp aankómme aankómmen aankómmendj
IPA /á:n̥kʊ̀m/ /á:n̥kǿm̥s/ /á:n̥kǿmz/ /á:n̥kǿm̥p/ /á:n̥kǿmb/ /á:n̥kʊ́mə/ /á:n̥kʊ́mən/ /á:n̥kʊ̀m̥p/ /á:n̥kʊ̀mb/ /á:n̥kʊ́mə/ /á:n̥kʊ́mən/ /á:n̥kʊ́məɲɟ/
vergangen tied sjrif aankwaam
aankoom
aankaam
aankwoom
aankwaams
aankooms
aankaams
aankwooms
aankwaam
aankoom
aankaam
aankwoom
aankome aankomen aankwaamp
aankoomp
aankaamp
aankwoomp
aankome aankomen aangekómme aangekómmen
IPA /á:n̥kw̥á:m/
/á:n̥kò:m/
/á:n̥ká:m/
/á:n̥kw̥ò:m/
/á:n̥kw̥á:m̥s/
/á:n̥kò:m̥s/
/á:n̥ká:m̥s/
/á:n̥kw̥ò:m̥s/
/á:n̥kw̥á:mz/
/á:n̥kò:mz/
/á:n̥ká:mz/
/á:n̥kw̥ò:mz/
/á:n̥kw̥á:m/
/á:n̥kò:m/
/á:n̥ká:m/
/á:n̥kw̥ò:m/
/á:n̥kó:mə/ /á:n̥kó:mən/ /á:n̥kw̥á:m̥p/
/á:n̥kò:m̥p/
/á:n̥ká:m̥p/
/á:n̥kw̥ò:m̥p/
/á:n̥kw̥á:mb/
/á:n̥kò:mb/
/á:n̥ká:mb/
/á:n̥kw̥ò:mb/
/á:n̥kó:mə/ /á:n̥kó:mən/ /á:nɣəkʊ́mə/ /á:nɣəkʊ́mən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif aankoom aankooms aankoom aankome aankomen aankoomp aankome aankomen aangekómme aangekómmen
IPA /á:n̥kò:m/ /á:n̥kò:m̥s/ /á:n̥kò:mz/ /á:n̥kò:m/ /á:n̥kó:mə/ /á:n̥kó:mən/ /á:n̥kò:m̥p/ /á:n̥kò:mb/ /á:n̥kó:mə/ /á:n̥kó:mən/ /á:nɣəkʊ́mə/ /á:nɣəkʊ́mən/
gebi-jjendje wies sjrif kóm aan! kómme-v'r aan kómtj aan!
IPA /kʊ́m á:n/ /kʊ́məvər á:n/ /kʊ̀mɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aankómme aankómmen aankómme aankómmen aankómmentaere aankómmentaeren aangekómme aangekómmen
IPA /á:n̥kʊ́mə/ /á:n̥kʊ́mən/ /á:n̥kʊ́mə/ /á:n̥kʊ́mən/ /á:n̥kʊ́mən̥'tɛ̀:re/ /á:n̥kʊ́mən̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣəkʊ́mə/ /á:nɣəkʊ́mən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aankómme ó /á:n̥kʊ́mə/

  1. (gerundium) gerundium II van aankómme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-kóm-me

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aankómme aankómmen
IPA /á:n̥kʊ́mə/ /á:n̥kʊ́mən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aankómme aankómmen
IPA /á:n̥kʊ́mə/ /á:n̥kʊ́mən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

aankómme /á:n̥kʊ́mə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aankómme (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aankómme (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-kóm-me
Variaasje