Naar inhoud springen

euvereinkómme

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

euvereinkómme (Nederlands: overeenkomen, eens worden)

Verveuging

kump euverein, kaom euverein, euvereingekómme


Mofers

[bewirk]

Wirkwaord

[bewirk]

Lemma

[bewirk]
houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich kóm euverein mer ich kóm euverein det ich euvereinkóm ich bön euvereingekómme
IPA /ɪç kʊ̀m ǿ:və'rɛ́i̯n/ /mær‿ɪ̽ç kʊ̀m ǿ:və'rɛ́i̯n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ̀m/ /ɪʝ bœ̀n ǿ:və'rɛ́i̯nɣəkʊ́mə/

euvereinkómme /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mə/

  1. (euvergenkelik) toet 'n binjendje aafspraok kómme
  2. (ergatief) (gebroek mit mit) get vergeliekbaars vertaengewuuerdige
    De Cyrillische Ф kump euverein mitte F.
Raod

Dit waord maag m'n ouch oeterein sjrieven es euverein kómme.

Aafbraeking
  • eu-ver-ein-kóm-me
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling

Verveuging

[bewirk]
(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif euvereinkóm euvereinkums euvereinkump euvereinkómme euvereinkómmen euvereinkómp euvereinkómme euvereinkómmen euvereinkómmendj
IPA /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ̀m/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kǿm̥s/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kǿmz/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kǿm̥p/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kǿmb/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mən/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ̀m̥p/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ̀mb/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mən/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́məɲɟ/
vergangen tied sjrif euvereinkwaam
euvereinkoom
euvereinkaam
euvereinkwoom
euvereinkwaams
euvereinkooms
euvereinkaams
euvereinkwooms
euvereinkwaam
euvereinkoom
euvereinkaam
euvereinkwoom
euvereinkome euvereinkomen euvereinkwaamp
euvereinkoomp
euvereinkaamp
euvereinkwoomp
euvereinkome euvereinkomen euvereingekómme euvereingekómmen
IPA /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥á:m/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:m/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥ká:m/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥ò:m/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥á:m̥s/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:m̥s/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥ká:m̥s/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥ò:m̥s/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥á:mz/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:mz/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥ká:mz/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥ò:mz/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥á:m/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:m/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥ká:m/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥ò:m/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kó:mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kó:mən/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥á:m̥p/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:m̥p/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥ká:m̥p/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥ò:m̥p/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥á:mb/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:mb/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥ká:mb/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kw̥ò:mb/
/ǿ:və'rɛ́i̯n̥kó:mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kó:mən/ /ǿ:və'rɛ́i̯nɣəkʊ́mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯nɣəkʊ́mən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif euvereinkoom euvereinkooms euvereinkoom euvereinkome euvereinkomen euvereinkoomp euvereinkome euvereinkomen euvereingekómme euvereingekómmen
IPA /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:m/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:m̥s/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:mz/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:m/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kó:mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kó:mən/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:m̥p/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kò:mb/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kó:mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kó:mən/ /ǿ:və'rɛ́i̯nɣəkʊ́mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯nɣəkʊ́mən/
gebi-jjendje wies sjrif kóm euverein! kómme-v'r euverein kómtj euverein!
IPA /kʊ́m ǿ:və'rɛ́i̯n/ /kʊ́məvər ǿ:və'rɛ́i̯n/ /kʊ̀mɟ ǿ:və'rɛ́i̯n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif euvereinkómme euvereinkómmen euvereinkómme euvereinkómmen euvereinkómmentaere euvereinkómmentaeren euvereingekómme euvereingekómmen
IPA /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mən/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mən/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mən̥'tɛ̀:re/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mən̥'tɛ̀:ren/ /ǿ:və'rɛ́i̯nɣəkʊ́mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯nɣəkʊ́mən/

In anger spraoke

[bewirk]

[1]

bewirk


Zelfstenjig naamwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

euvereinkómme ó /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mə/

  1. (gerundium) gerundium II van euvereinkómme
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • eu-ver-ein-kóm-me

Verbuging

[bewirk]
inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif euvereinkómme euvereinkómmen
IPA /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif euvereinkómme euvereinkómmen
IPA /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mə/ /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mən/


Wirkwaord

[bewirk]

Neet-lemma

[bewirk]

euvereinkómme /ǿ:və'rɛ́i̯n̥kʊ́mə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van euvereinkómme (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van euvereinkómme (in naevezats)
Aafbraeking
  • eu-ver-ein-kóm-me
Variaasje