huuere
Naar navigatie springen
Naar zoeken springen
Mofers[bewirk]
Wirkwaord[bewirk]
Lemma[bewirk]
huuere /hʉ̜̀ɛ̯̈re/
- (óneuvergenkelik) klank waornumme mitte oeare
- Emes dae neet kan huueren is douf.
- (euvergenkelik) 'n specefieke klank waornumme
- Ich mein det ich dao 'n moes huuerde.
- (euvergenkelik) get te weite kómme
- Waat huuer ich noe? Höbs toe 'n dochter gekrege?
- (reflexief) fetsuundelik of gepas zeen
- Det huuert zich neet des toe die aaj luujkes lieëts staon.
- Anger luuj helpe; det is zowie 't zich huuert.
- (euvergenkelik) (ajerwèts) nuuedig zeen
- (óneuvergenkelik) (~ bie) óngerdeil zeen van e gehieël, verbónje zeen aan get
- Aafbraeking
- huue-re
- Net get anges gesjreve
- Aafleijinge
- gehuuer, huuer
- aanhuuere, behuuere, biejeinhuuere, euverhuuere, gehuuere, oethuuere, ómhuuere, ophuuere, verhuuere
- huuerapperaat
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Dae neet huuere wiltj, mót veule: Es se neet loesters, kónne pienlike gevolge zeen.
- Dao huuer ich dich! = Doe zaes prónt waat ich wól huuere.
- Dao vergeit tich huueren en zeen: Dao is hèls väöl herrie.
- get door get op huuere: 'nen helle klank door e grótter gebied of geboew kónnen huuere
- Wie die dem det gebraoke bein zatte sónger verdouving, huuerdjes se dem door 't gans krankenhoes op.
- Ich huuer 't/dich/uch neet èns: Waas toe belaofs haet gaar gèn waerd veur mich.
- Oos Livvenhieër huuert dem/häör brómme: Hae/het/zie is/zeen waal stil, mer in stildje próttesteert/próttestere d'r/'t/zie.
- 't Huuert zich get aan (naodrök op aan): Wens se-n 't huuers maak 't (neet terech) depen indrök.
- Veur emes dae neet in deens gewaes is, huuert 't zich hieël get aan des te zaes veteraan te zeen.
- Van huuere zègken is half gelaoge: Aafgaon op waat anger luuj zègke (en det neet zelf óngerzeuke) liek op lege.
Verveuging[bewirk]
| ich | doe | det | veer | geer | zie | deilwaord | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| hujigen tied | sjrif | huuer | huuers | huuert ↓huuertj |
huuere | huueren | huuert ↓huuertj |
huuere | huueren | huuerendj | |||||
| IPA | /hʉ̜̀ɛ̯̈r/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈r̥s/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈rz/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈r̥t/ /hʉ̜̀ɛ̯̈r̥c/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rd/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈re/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈ren/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈r̥t/ /hʉ̜̀ɛ̯̈r̥c/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rd/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈re/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈ren/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈reɲɟ/ | |||
| vergangen tied | sjrif | huuerdje ↓huuerde |
huuerdjen ↓huuerden |
huuerdjes ↓huuerdes |
huuerdje ↓huuerde |
huuerdjen ↓huuerden |
huuerdje ↓huuerde |
huuerdjen ↓huuerden |
huuerdje ↓huuerde |
huuerdjen ↓huuerden |
huuerdje ↓huuerde |
huuerdjen ↓huuerden |
gehuuerd gehuuerdj | ||
| IPA | /hʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rde/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rden/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟes/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rdes/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟez/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rdez/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rde/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rden/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rde/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rden/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rde/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rden/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rde/ |
/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rden/ |
/ɣə'hʉ̜̀ɛ̯̈rd/ /ɣə'hʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/ | ||
| gebi-jjendje wies | sjrif | huuer! | huuere-v'r | huuertj! | |||||||||||
| IPA | /hʉ̜̀ɛ̯̈r/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈rever/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈r̥c/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/ | |||||||||||
| substantivering | infinitief | gerundium I | gerundium II | supinum | participium | ||||||||||
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||||||
| sjrif | huuere | huueren | gehuuer ó | huuere | huueren | huuerentaere | huuerentaeren | gehuuere | gehuueren | ||||||
| IPA | /hʉ̜̀ɛ̯̈re/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈ren/ | /ɣə'hʉ̜̀ɛ̯̈r/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈re/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈ren/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈ren̥'tɛ̀:re/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈ren̥'tɛ̀:ren/ | /ɣə'hʉ̜̀ɛ̯̈re/ | /ɣə'hʉ̜̀ɛ̯̈ren/ | ||||||
- Raod
Dao sjienen ieërehaer anger vörm veure vergangen tied gewaes te zeen, wie hoort - hoorte(n), dinkelik mit stoeattoean. Allewiel huuert me dees gaar nimmieë. Of ouch 'nen epaarte vorm veur 't voltoeadj deilwaord bestangen haet, is neet dudelik.
In anger spraoke[bewirk]
[1]
- Arabisch: سمع(ar:)
- Frans: entendre
- Hindi: सुनना(hi:)
- Ieslandjs: heyra
- Ingels: hear(en:)
- Luuksembörgs: héieren
- Nederlandjs: horen
- Pruus: hören(de:)
- Sjinees: 聽(zh:)
- Spaans: oír
- Tadzjieks: шунидан(tg:)
- Zweeds: höra(sv:)
Zelfstenjig naamwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
huuere ó /hʉ̜̀ɛ̯̈re/
- Raod
Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.
- Aafbraeking
- huue-re
Verbuging[bewirk]
| inkelvaad | mieëvaad | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| radikaal | liaison | radikaal | liaison | ||
| nom. | sjrif | huuere | huueren | — | |
| IPA | /hʉ̜̀ɛ̯̈re/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈ren/ | — | ||
| dim. | sjrif | — | — | ||
| IPA | — | — | |||
| dat. | sjrif | huuere | huueren | — | |
| IPA | /hʉ̜̀ɛ̯̈re/ | /hʉ̜̀ɛ̯̈ren/ | — | ||
Wirkwaord[bewirk]
Neet-lemma[bewirk]
huuere /hʉ̜̀ɛ̯̈re/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van huuere
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van huuere
- Aafbraeking
- huue-re