huuere

Mofers

Wirkwaord

Lemma

huuere /hʉ̜̀ɛ̯̈re/

1. (óneuvergenkelik) klank waornumme mitte oeare

   Emes dae neet kan huueren is douf.

2. (euvergenkelik) 'n specefieke klank waornumme

   Ich mein det ich dao 'n moes huuerde.

3. (euvergenkelik) get te weite kómme

   Waat huuer ich noe? Höbs toe 'n dochter gekrege?

4. (reflexief) fetsuundelik of gepas zeen

   Det huuert zich neet des toe die aaj luujkes lieëts staon.

   Anger luuj helpe; det is zowie 't zich huuert.

5. (euvergenkelik) (ajerwèts) nuuedig zeen
6. (óneuvergenkelik) (~ bie) óngerdeil zeen van e gehieël, verbónje zeen aan get

Aafbraeking

• huue-re

Net get anges gesjreve

• häöre, hure

Aafleijinge

• gehuuer, huuer
• aanhuuere, behuuere, biejeinhuuere, euverhuuere, gehuuere, oethuuere, ómhuuere, ophuuere, verhuuere
• huuerapperaat

Verwantje wäörd

• loestere

Zagswies

• Dae neet huuere wiltj, mót veule: Es se neet loesters, kónne pienlike gevolge zeen.
• Dao huuer ich dich! = Doe zaes prónt waat ich wól huuere.
• Dao vergeit tich huueren en zeen: Dao is hèls väöl herrie.
• get door get op huuere: 'nen helle klank door e grótter gebied of geboew kónnen huuere

  Wie die dem det gebraoke bein zatte sónger verdouving, huuerdjes se dem door 't gans krankenhoes op.

• Ich huuer 't/dich/uch neet èns: Waas toe belaofs haet gaar gèn waerd veur mich.
• Oos Livvenhieër huuert dem/häör brómme: Hae/het/zie is/zeen waal stil, mer in stildje próttesteert/próttestere d'r/'t/zie.
• 't Huuert zich get aan (naodrök op aan): Wens se-n 't huuers maak 't (neet terech) depen indrök.

  Veur emes dae neet in deens gewaes is, huuert 't zich hieël get aan des te zaes veteraan te zeen.

• Van huuere zègken is half gelaoge: Aafgaon op waat anger luuj zègke (en det neet zelf óngerzeuke) liek op lege.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 166.

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	huuer		huuers		huuert ↓huuertj		huuere	huueren	huuert ↓huuertj		huuere	huueren	huuerendj
	IPA	/hʉ̜̀ɛ̯̈r/		/hʉ̜̀ɛ̯̈r̥s/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rz/	/hʉ̜̀ɛ̯̈r̥t/ /hʉ̜̀ɛ̯̈r̥c/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rd/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/	/hʉ̜̀ɛ̯̈re/	/hʉ̜̀ɛ̯̈ren/	/hʉ̜̀ɛ̯̈r̥t/ /hʉ̜̀ɛ̯̈r̥c/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rd/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/	/hʉ̜̀ɛ̯̈re/	/hʉ̜̀ɛ̯̈ren/	/hʉ̜̀ɛ̯̈reɲɟ/
vergangen tied	sjrif	huuerdje ↓huuerde	huuerdjen ↓huuerden	huuerdjes ↓huuerdes		huuerdje ↓huuerde	huuerdjen ↓huuerden	huuerdje ↓huuerde	huuerdjen ↓huuerden	huuerdje ↓huuerde	huuerdjen ↓huuerden	huuerdje ↓huuerde	huuerdjen ↓huuerden	gehuuerd gehuuerdj
	IPA	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rde/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rden/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟes/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rdes/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟez/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rdez/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rde/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rden/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rde/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rden/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rde/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rden/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟe/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rde/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟen/ /hʉ̜̀ɛ̯̈rden/	/ɣə'hʉ̜̀ɛ̯̈rd/ /ɣə'hʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			huuer!				huuere-v'r		huuertj!
	IPA			/hʉ̜̀ɛ̯̈r/				/hʉ̜̀ɛ̯̈rever/		/hʉ̜̀ɛ̯̈r̥c/	/hʉ̜̀ɛ̯̈rɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	huuere	huueren	gehuuer ó		huuere	huueren	huuerentaere		huuerentaeren		gehuuere		gehuueren
	IPA	/hʉ̜̀ɛ̯̈re/	/hʉ̜̀ɛ̯̈ren/	/ɣə'hʉ̜̀ɛ̯̈r/		/hʉ̜̀ɛ̯̈re/	/hʉ̜̀ɛ̯̈ren/	/hʉ̜̀ɛ̯̈ren̥'tɛ̀:re/		/hʉ̜̀ɛ̯̈ren̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'hʉ̜̀ɛ̯̈re/		/ɣə'hʉ̜̀ɛ̯̈ren/

Raod

Dao sjienen ieërehaer anger vörm veure vergangen tied gewaes te zeen, wie hoort - hoorte(n), dinkelik mit stoeattoean. Allewiel huuert me dees gaar nimmieë. Of ouch 'nen epaarte vorm veur 't voltoeadj deilwaord bestangen haet, is neet dudelik.

In anger spraoke

[1]

• Arabisch: سمع^(ar:)
• Frans: entendre
• Hindi: सुनना^(hi:)
• Ieslandjs: heyra
• Ingels: hear^(en:)
• Luuksembörgs: héieren
• Nederlandjs: horen
• Pruus: hören^(de:)
• Russisch: слышать^(ru:)
• Sjinees: 聽^(zh:)
• Spaans: oír
• Tadzjieks: шунидан^(tg:)
• Zweeds: höra^(sv:)

[6]

• Ingels: belong^(en:)
• Nederlandjs: horen

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

huuere ó /hʉ̜̀ɛ̯̈re/

1. (gerundium) gerundium II van huuere
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• huue-re

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	huuere	huueren	—
	IPA	/hʉ̜̀ɛ̯̈re/	/hʉ̜̀ɛ̯̈ren/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	huuere	huueren	—
	IPA	/hʉ̜̀ɛ̯̈re/	/hʉ̜̀ɛ̯̈ren/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

huuere /hʉ̜̀ɛ̯̈re/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van huuere
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van huuere

Aafbraeking

• huue-re