moete

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

moete /mú:tə/

  1. (synoniem) (óneuvergenkelik) anger waord veur moekke
  2. (synoniem) (óneuvergenkelik) anger waord veur knotere
Aafbraeking
  • moe-te
Net get anges gesjreve
Verwantje wäörd
Zagswies
  • zitte te moete

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif moet moets moetj moete moeten moetj moete moeten moetendj
IPA /mú:t/ /mú:d/ /mú:ts/ /mú:dz/ /mú:c/ /mú:ɟ/ /mú:tə/ /mú:tən/ /mú:c/ /mú:ɟ/ /mú:tə/ /mú:tən/ /mú:təɲɟ/
vergangen tied sjrif moetdje moetdjen moetdjes moetdje moetdjen moetdje moetdjen moetdje moetdjen moetdje moetdjen gemoetj
IPA /mú:ɟə/ /mú:ɟən/ /mú:ɟəs/ /mú:ɟəz/ /mú:ɟə/ /mú:ɟən/ /mú:ɟə/ /mú:ɟən/ /mú:ɟə/ /mú:ɟən/ /mú:ɟə/ /mú:ɟən/ /ɣə'mú:c/ /ɣə'mú:ɟ/
gebi-jjendje wies sjrif moet! moete-v'r moetj!
IPA /mú:t/ /mú:d/ /mú:təvər/ /mú:c/ /mú:ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif moete moeten gemoet ó moete moeten moetentaere moetentaeren gemoete gemoeten
IPA /mú:tə/ /mú:tən/ /ɣə'mú:t/ /ɣə'mú:d/ /mú:tə/ /mú:tən/ /mú:tən̥'tɛ̀:re/ /mú:tən̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'mú:tə/ /ɣə'mú:tən/

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

moete ó /mú:tə/

  1. (gerundium) gerundium II van moete
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • moe-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif moete moeten
IPA /mú:tə/ /mú:tən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif moete moeten
IPA /mú:tə/ /mú:tən/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

moete /mú:tə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van moete
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van moete
Aafbraeking
  • moe-te