pot

Van Wiktionary

pöt

Mofers[bewirk]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

pot m /pɒt/

  1. e cilindervörmig veurwerp van glaas of steigood det meis deentj veur get in te beware
  2. (synoniem) anger waord veur pispot
  3. e kuulke det deens duit es 't injpuntj bie speelder, wie bie 't kölse
  4. (synoniem) (meis es verkleinwaord) anger waord veur beerpot
Aafbraeking
  • pot
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • aete waat de pot sjaf: det waat oppe taofel steit mót m'n aete, sónger zich wiejer anger aetes te winsen of lestig te doon
  • Dao is gei pötje zoea sjeif of dao pas e dèkselken op: Me mót geine wanhaop höbbe, went veur ederein is 'ne partner te vinje.
  • De pot verwietj de kaetel det t'r zwart is: 't Verwiet det m'n haet is van toepassing op zichzelf.
  • Det is éíne pot naat: Det is allemaol 'tzelvendje; det is allemaol aeve slech.
  • Klein pötjes höbbe groeate oeare: Kinjer numme döks väöl op vanne kal waat de volwassene doon.
  • naeve de pot pisse:
    1. (óneuvergenkelik) lètterlik naeve de pispot pisse
    2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) get doon det neet akseptabel is
  • De pot verwietj de kaetel det t'r zwart is: wuuert gebroek wen 't verwiet det emes maak ouch van toepassing is op 'm zelf.

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif pot pöt
IPA /pɒt/ /pɒd/ /pœt/ /pœd/
dim. sjrif pötje pötjen pötjes
IPA /pœcə/ /pœcən/ /pœcəs/ /pœcəz/
dat. sjrif pot pöt
IPA /pɒt/ /pɒd/ /pœt/ /pœd/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

pot /pɒt/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van potte
  2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van potte
Aafbraeking
  • pot