ruike

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

ruike /rœ́i̯kʲe/

  1. (euvergenkelik) kónzervere door lang bloeat te stèllen aan rouk (wie van rawwe vès of raw vleis)
  2. (óneuvergenkelik) inne rouk hange veur te druuege
Aafbraeking
  • rui-ke
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • Geruik vleis hèltj zich langer: Wuuert gezag door ruikers wen gezag wuuert det rouke slech is veure gezóndjheid.
  • Vleis ruike dieëj m'n inne ruikkas; dao woort 't vleis in gehange; e vuurke van zaegmael ruikdje 't vleis.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif ruik ruiks ruik ruike ruiken ruik ruike ruiken ruikendj
IPA /rœ́i̯kʲ/ /rœ́i̯gʲ/ /rœ́i̯ks/ /rœ́i̯gz/ /rœ́i̯kʲ/ /rœ́i̯gʲ/ /rœ́i̯kʲe/ /rœ́i̯kʲen/ /rœ́i̯kʲ/ /rœ́i̯gʲ/ /rœ́i̯kʲe/ /rœ́i̯kʲen/ /rœ́i̯kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif ruikdje ruikdjen ruikdjes ruikdje ruikdjen ruikdje ruikdjen ruikdje ruikdjen ruikdje ruikdjen geruik
IPA /rœ́i̯gɟe/ /rœ́i̯gɟen/ /rœ́i̯gɟes/ /rœ́i̯gɟez/ /rœ́i̯gɟe/ /rœ́i̯gɟen/ /rœ́i̯gɟe/ /rœ́i̯gɟen/ /rœ́i̯gɟe/ /rœ́i̯gɟen/ /rœ́i̯gɟe/ /rœ́i̯gɟen/ /ɣə'rœ́i̯kʲ/ /ɣə'rœ́i̯gʲ/
gebi-jjendje wies sjrif ruik! ruike-v'r ruiktj!
ruik!
IPA /rœ́i̯kʲ/ /rœ́i̯gʲ/ /rœ́i̯kʲever/ /rœ́i̯kc/
/rœ́i̯kʲ/
/rœ́i̯gɟ/
/rœ́i̯gʲ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif ruike ruiken geruik ó ruike ruiken ruikentaere ruikentaeren geruike geruiken
IPA /rœ́i̯kʲe/ /rœ́i̯kʲen/ /ɣə'rœ́i̯kʲ/ /ɣə'rœ́i̯gʲ/ /rœ́i̯kʲe/ /rœ́i̯kʲen/ /rœ́i̯kʲen̥'tɛ̀:re/ /rœ́i̯kʲen̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'rœ́i̯kʲe/ /ɣə'rœ́i̯kʲen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ruike ó /rœ́i̯kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van ruike
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • rui-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif ruike ruiken
IPA /rœ́i̯kʲe/ /rœ́i̯kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif ruike ruiken
IPA /rœ́i̯kʲe/ /rœ́i̯kʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

ruike /rœ́i̯kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van ruike
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van ruike
Aafbraeking
  • rui-ke