vertrèkke

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vertrèkke /və̽r̥'tr̥e̞kʲe ~ ve̽r̥'tr̥e̞kʲe/

  1. (ergatief) van 'n bepaoldje plaats eweggaon
  2. (ergatief) optrèkke (gezag van moeaterveurtuug)
  3. (ergatief) van oetdrökking verangere (gezag van gezichstrèkke)
    Wie d'r det huuerdje vertroch zie gezich drek.
  4. (euvergenkelik) op zón verkieërde meneer trèkke det 't pien duit
    Ich höb mich d'n erm vertroch wie ich die deur aopreet.
Raod

Dao geit 'ne veurkeur oet veur 't waord "weggaon" te broeke veur beteikenis [1].

Aafbraeking
  • ver-trèk-ke
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • Wo is ... vertroch? = wuuert gebroek veur aan te gaeve det me get oet 't oug verlaoren is.
    Wo is mien pen noe vertroch?
  • zich de vot ane deurstiel aafvaegen en vertrèkke: de zörg ónterech aan anger luuj euverlaoten en eweggaon

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif vertrèk vertrèks vertrèk vertrèkke vertrèkken vertrèk vertrèkke vertrèkken vertrèkkendj
IPA /və̽r̥'tr̥e̞kʲ/ /və̽r̥'tr̥e̞gʲ/ /və̽r̥'tr̥e̞ks/ /və̽r̥'tr̥e̞gz/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲ/ /və̽r̥'tr̥e̞gʲ/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲe/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲen/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲ/ /və̽r̥'tr̥e̞gʲ/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲe/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲen/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲeɲɟ/
vergangen tied sjrif vertroch vertrochs vertroch vertrochte vertrochten vertroch vertrochte vertrochten vertroch
IPA /və̽r̥'tr̥ɒx/ /və̽r̥'tr̥ɒɣ/ /və̽r̥'tr̥ɒxs/ /və̽r̥'tr̥ɒɣz/ /və̽r̥'tr̥ɒx/ /və̽r̥'tr̥ɒɣ/ /və̽r̥'tr̥ɒxtə/ /və̽r̥'tr̥ɒxtən/ /və̽r̥'tr̥ɒx/ /və̽r̥'tr̥ɒɣ/ /və̽r̥'tr̥ɒxtə/ /və̽r̥'tr̥ɒxtən/ /və̽r̥'tr̥ɒx/ /və̽r̥'tr̥ɒɣ/
gebi-jjendje wies sjrif vertrèk! vertrèkke-v'r vertrèktj!
vertrèk!
IPA /və̽r̥'tr̥e̞kʲ/ /və̽r̥'tr̥e̞gʲ/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲever/ /və̽r̥'tr̥e̞kc/
/və̽r̥'tr̥e̞kʲ/
/və̽r̥'tr̥e̞gɟ/
/və̽r̥'tr̥e̞gʲ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif vertrèkke vertrèkken vertrèk ó vertrèkke vertrèkken vertrèkkentaere vertrèkkentaeren vertrèkke vertrèkken
IPA /və̽r̥'tr̥e̞kʲe/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲen/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲ/ /və̽r̥'tr̥e̞gʲ/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲe/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲen/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲen̥'tɛ̀:re/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲen̥'tɛ̀:ren/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲe/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲen/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vertrèkke ó /və̽r̥'tr̥e̞kʲe/

  1. (gerundium) gerundium II van vertrèkke
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ver-trèk-ke

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vertrèkke vertrèkken
IPA /və̽r̥'tr̥e̞kʲe/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲen/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif vertrèkke vertrèkken
IPA /və̽r̥'tr̥e̞kʲe/ /və̽r̥'tr̥e̞kʲen/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vertrèkke /və̽r̥'tr̥e̞kʲe/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van vertrèkke
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van vertrèkke
  3. (neet-lemma) participium van vertrèkke
Aafbraeking
  • ver-trèk-ke