weggaon

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

weggaon (Nederlands: weggaan)

• Kiek bie eweggaon.

Varrejasie

• eweggaon

Verveuging

geit weg, góng weg, weggegange

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich gaon weg	mer ich gaon weg	det ich weggaon	ich bön weggegange
IPA	/ɪʝ ɣɒ̀:n 'wæç/	/mær‿ɪ̽ʝ ɣɒ̀:n 'wæç/	/dæd‿ɪ̽ʝ wæɣ̊ɒ̀:n/	/ɪʝ bœ̀n wæɣ̊əɣáŋə/

weggaon /wæɣ̊ɒ́:n/

1. (ergatief) örges anges haer gaon, zich begaeven inne richting eweg vanne rifferensieplaats

   Gank toch eweg!

2. (ergatief) oetsjeie te bestaon
3. (synoniem) (euverdrechtelik) anger waord veur heile

   Die verkaadjigheid is mich flot weggegange.

4. (synoniem) anger waord veur verdwiene

Raod

Bie de sjeibaar vörm wuuert "weg" dökker vervange door "eweg".

Aafbraeking

• weg-gaon

Variaasje

• eweggaon

Synonieme

• [1] aafhouwe, partiere

Verwantje wäörd

• verlaote, vertrèkke

Samestèlling

• weg- + gaon

Zagswies

• van emes weggaon: einziejig 'n relaasje injige

  Det is erg det die vrouw zoea van 'm eweg is gegange.

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	weggaon		weggeis		weggeit weggeitj		weggaon		weggaontj		weggaon		weggaondje weggäöndje
	IPA	/wæɣ̊ɒ̀:n/		/wæʝ̊ɛ́i̯s/	/wæʝ̊ɛ́i̯z/	/wæʝ̊ɛ́i̯t/ /wæʝ̊ɛ́i̯c/	/wæʝ̊ɛ́i̯d/ /wæʝ̊ɛ́i̯ɟ/	/wæɣ̊ɒ́:n/		/wæɣ̊ɒ̀:ɲ̊c/	/wæɣ̊ɒ̀:ɲɟ/	/wæɣ̊ɒ́:n/		/wæɣ̊ɒ̀:ɲɟə/ /wæʝ̊œ̀:ɲɟə/
vergangen tied	sjrif	weggóng ↓wegging †weggank		weggóngs ↓weggings †wegganks		weggóng ↓wegging †weggank		weggónge ↓wegginge	weggóngen ↓weggingen	weggóng †weggóngk ↓wegging		weggónge ↓wegginge	weggóngen ↓weggingen	weggegange	weggegangen
	IPA	/wæɣ̊ʊ̀ŋ/ /wæʝ̊ɪ̀ŋ/ /wæɣ̊áŋ̊k/	/wæɣ̊ʊ̀ŋ/ /wæʝ̊ɪ̀ŋ/ /wæɣ̊áŋg/	/wæɣ̊ʊ̀ŋ̊s/ /wæʝ̊ɪ̀ŋ̊s/ /wæɣ̊áŋ̊ks/	/wæɣ̊ʊ̀ŋz/ /wæʝ̊ɪ̀ŋz/ /wæɣ̊áŋgz/	/wæɣ̊ʊ̀ŋ/ /wæʝ̊ɪ̀ŋ/ /wæɣ̊áŋ̊k/	/wæɣ̊ʊ̀ŋ/ /wæʝ̊ɪ̀ŋ/ /wæɣ̊áŋg/	/wæɣ̊ʊ́ŋə/ /wæʝ̊ɪ̀ŋe/	/wæɣ̊ʊ́ŋən/ /wæʝ̊ɪ̀ŋen/	/wæɣ̊ʊ̀ŋ/ /wæɣ̊ʊ̀ŋg/ /wæʝ̊ɪ̀ŋ/		/wæɣ̊ʊ́ŋə/ /wæʝ̊ɪ̀ŋe/	/wæɣ̊ʊ́ŋən/ /wæʝ̊ɪ̀ŋen/	/wæɣ̊əɣáŋə/	/wæɣ̊əɣáŋən/
gebi-jjendje wies	sjrif			gank weg!				gaone-v'r weg		gaontj weg! ↓gaotj weg!
	IPA			/ɣáŋg wæç/	/ɣáŋg wæʝ̊/			/ɣɒ́:nəvər wæç/	/ɣɒ́:nəvər wæʝ̊/	/ɣɒ̀:ɲɟ wæç/ /ɣɒ̀:ɟ wæç/	/ɣɒ̀:ɲɟ wæʝ̊/ /ɣɒ̀:ɟ wæʝ̊/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	weggaon		weggegenks ó		weggaon		weggaonentaere		weggaonentaeren		weggegaon
	IPA	/wæɣ̊ɒ́:n/		/wæɣ̊əʝǽŋ̊ks/	/wæɣ̊əʝǽŋgz/	/wæɣ̊ɒ́:n/		/wæɣ̊ɒ́:nən̥'tɛ̀:re/		/wæɣ̊ɒ́:nən̥'tɛ̀:ren/		/wæɣ̊əɣɒ́:n/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: eweggaon

Albanees: dal(sq:) Frans: s'en aller, partir(fr:), absenter(fr:), quitter(fr:) Ingels: go away, leave(en:), depart(en:) Koreaans: 떠나다(ko:) Letien: abaetere(la:), abambulare(la:) Nederlandjs: weggaan, vertrekken

Pruus: weggehen, verlassen Sjinees: 去(zh:) Spaans: partir, salir, abarse(es:) Viëtnamees: biệt(vi:), lên đường(vi:) Zweeds: gå bort

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

weggaon ó /wæɣ̊ɒ́:n/

1. (gerundium) gerundium II van weggaon
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• weg-gaon

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	weggaon		—
	IPA	/wæɣ̊ɒ́:n/		—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	weggaon		—
	IPA	/wæɣ̊ɒ́:n/		—

In anger spraoke

• Esperanto: eliro^(eo:)
• Ingels: exit^(en:), leaving^(en:)
• Nederlandjs: weggaan ó, vertrek ó

Wirkwaord

Neet-lemma

weggaon /wæɣ̊ɒ̀:n/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van weggaon

Aafbraeking

• weg-gaon

Wirkwaord

Neet-lemma

weggaon /wæɣ̊ɒ́:n/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van weggaon
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van weggaon

Aafbraeking

• weg-gaon