aandoon

Van Wiktionary

Algemein Gesjreve Limburgs[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

aandoon (Nederlands: kleren aantrekken, aandoen, iemand iets aandoen, [aandoen: aantrekken, aanschieten, omdoen, omslaan, veroorzaken, treffen, aantasten, bezoeken])

Verveuging

deit aan, deeg aan, aangedaon

Wirkwaord[bewirk]

zich aandoon (Nederlands: zich aankleden, zich iets aandoen)

Sinneniem
Verveuging

deit aan, deeg aan, aangedaon


Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich doon get aan mer ich doon get aan det ich get aandoon ich höb get aangedaon
IPA /ɪʝ dò:n ʝæd 'á:n/ /mær‿ɪ̽ʝ dò:n ʝæd 'á:n/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd á:ndò:n/ /ɪç‿œ̽b ʝæd á:nɣədɒ́:n/

aandoon /á:ndó:n/

  1. (óneuvergenkelik) (reflexief) daoveur zorge det m'n in (toepasselike) kleier zitj
    Doot tich aan; doe löps al de gansen daag naaks róndj.
  2. (euvergenkelik) (reflexief) daoveur zorge det me specefieke kleierstökker óm zich haet
  3. (euvergenkelik) get aan zitte (gezag van 'n apperaat)
    Dooch die lamp 'ns aan; 't is hie zakkeduuster!
  4. (euvergenkelik) 'n bekiekenswaerdigheid bezeuke
  5. (koppelwirkwaord) (reflexief) 'nen indrök aafgaeve
    Det duit zich get ónverzorg aan wiets toe róndjlöps.
Aafbraeking
  • aan-doon
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • emes get aandoon
    1. (euvergenkelik) emes helpen inne kleier te lómme
    2. (euvergenkelik) emes leid of naodeil toebringe
  • zich get aandoon: 'n ónnuuedige las op zich numme
    Doe duis dichzelf get aan door veganis te waere.
  • zich get aandoon óm op te sjete: kleier aandoon die neet biejein passe
  • zich good aandoon: werm kleier aandoon
  • emes ieër aandoon
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 55.

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif aandoon
aandaon
aanduis aanduit
aanduitj
aandoon aandoontj aandoon aandoondje
IPA /á:ndò:n/
/á:ndɒ̀:n/
/á:ndǿi̯s/ /á:ndǿi̯z/ /á:ndǿi̯t/
/á:ndǿi̯c/
/á:ndǿi̯d/
/á:ndǿi̯ɟ/
/á:ndó:n/ /á:ndò:ɲ̊c/ /á:ndò:ɲɟ/ /á:ndó:n/ /á:ndò:ɲɟə/
vergangen tied sjrif aandieëj
aandi-j
aandeej
aandieëds
aandi-js
aandeejs
aandeeds
aandieëj
aandi-j
aandeej
aandieëje
aandi-jje
aandeje
aandieëjen
aandi-jjen
aandejen
aandieëtj
aandeetj
aandieëje
aandi-jje
aandeje
aandieëjen
aandi-jjen
aandejen
aangedaon
IPA /á:ndìæ̯̈i̯/
/á:ndɪ̀i̯/
/á:ndè:i̯/
/á:ndìæ̯̈d̥s/
/á:ndɪ̀i̯s/
/á:ndè:i̯s/
/á:ndè:d̥s/
/á:ndìæ̯̈dz/
/á:ndɪ̀i̯z/
/á:ndè:i̯z/
/á:ndè:dz/
/á:ndìæ̯̈i̯/
/á:ndɪ̀i̯/
/á:ndè:i̯/
/á:ndìæ̯̈je/
/á:ndɪ̀je/
/á:ndé:je/
/á:ndìæ̯̈jen/
/á:ndɪ̀jen/
/á:ndé:jen/
/á:ndìæ̯̈c/
/á:ndè:c/
/á:ndìæ̯̈ɟ/
/á:ndè:ɟ/
/á:ndìæ̯̈je/
/á:ndɪ̀je/
/á:ndé:je/
/á:ndìæ̯̈jen/
/á:ndɪ̀jen/
/á:ndé:jen/
/á:nɣədɒ́:n/
gebi-jjendje wies sjrif dooch aan! done-v'r aan doontj aan!
doot aan!
dootj aan!
IPA /dó:ɣ / /dó:ɣ á:n/ /dó:nəvər / /dó:nəvər á:n/ /dò:ɲɟ /
/dó:d /
/dó:ɟ /
/dò:ɲɟ á:n/
/dó:d á:n/
/dó:ɟ á:n/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif aandoon aandoons ó aandoon aandonentaere aandonentaeren aangedoon
IPA /á:ndó:n/ /á:nɣədò:n̥s/ /á:nɣədò:nz/ /á:ndó:n/ /á:ndó:nən̥'tɛ̀:re/ /á:ndó:nən̥'tɛ̀:ren/ /á:nɣədó:n/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

bewirk


[2]

[3]

bewirk
  • Algemein Gesjreve Limbörgs: aandoon


[4]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aandoon ó /á:ndó:n/

  1. (gerundium) gerundium II van aandoon
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • aan-doon

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif aandoon
IPA /á:ndó:n/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif aandoon
IPA /á:ndó:n/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aandoon /á:ndò:n/

  1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van aandoon (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-doon
Variaasje

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

aandoon /á:ndó:n/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van aandoon (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van aandoon (in naevezats)
Aafbraeking
  • aan-doon
Variaasje
  • (in houfzats) doon aan