doorzitte

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich zit get door mer ich zit get door det ich get doorzit ich höb get doorgezaete
IPA /ɪʝ zɪt ʝ̊æ 'dó:r/ /mær‿ɪ̽ʝ zɪt ʝ̊æ 'dó:r/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæ dó:rzɪt/ /ɪç‿œ̽b ʝæ dó:rɣəzɛ́:te/

doorzitte [sedere] /dó:rzɪte/

  1. (euvergenkelik) get vanne begin toet 't inj volhaje, meis mit mote
    Ich höb die veurstèlling doorgezaete, meh dao gaon ich toch nimmieër haer.
Aafbraeking
  • door-zit-te
Samestèlling

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif doorzit doorzits doorzitj doorzitte doorzitten doorzitj doorzitte doorzitten doorzittendj
IPA /dó:rzɪt/ /dó:rzɪd/ /dó:rzɪts/ /dó:rzɪdz/ /dó:rzɪc/ /dó:rzɪɟ/ /dó:rzɪte/ /dó:rzɪten/ /dó:rzɪc/ /dó:rzɪɟ/ /dó:rzɪte/ /dó:rzɪten/ /dó:rzɪteɲɟ/
vergangen tied sjrif doorzaat
doorzoot
doorzaats
doorzoots
doorzaat
doorzoot
doorzote doorzoten doorzootj doorzote doorzoten doorgezaete doorgezaete
IPA /dó:rzá:t/
/dó:rzò:t/
/dó:rzá:d/
/dó:rzò:d/
/dó:rzá:ts/
/dó:rzò:ts/
/dó:rzá:dz/
/dó:rzò:dz/
/dó:rzá:t/
/dó:rzò:t/
/dó:rzá:d/
/dó:rzò:d/
/dó:rzò:tə/ /dó:rzò:tən/ /dó:rzò:c/ /dó:rzò:ɟ/ /dó:rzò:tə/ /dó:rzò:tən/ /dó:rɣəzɛ́:te/ /dó:rɣəzɛ́:ten/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif doorzoot doorzoots doorzoot doorzote doorzoten doorzootj doorzote doorzoten doorgezaete doorgezaete
IPA /dó:rzò:t/ /dó:rzò:d/ /dó:rzò:ts/ /dó:rzò:dz/ /dó:rzò:t/ /dó:rzò:d/ /dó:rzò:tə/ /dó:rzò:tən/ /dó:rzò:c/ /dó:rzò:ɟ/ /dó:rzò:tə/ /dó:rzò:tən/ /dó:rɣəzɛ́:te/ /dó:rɣəzɛ́:ten/
gebi-jjendje wies sjrif zit door! zitte-v'r door zitj door!
IPA /zɪd dó:r/ /zɪtever dó:r/ /zɪɟ dó:r/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif doorzitte doorzitten doorgezit ó doorzitte doorzitten doorzittentaere doorzittentaeren doorgezitte doorgezitten
IPA /dó:rzɪte/ /dó:rzɪten/ /dó:rɣəzɪt/ /dó:rɣəzɪd/ /dó:rzɪte/ /dó:rzɪten/ /dó:rzɪten̥'tɛ̀:re/ /dó:rzɪten̥'tɛ̀:ren/ /dó:rɣəzɪte/ /dó:rɣəzɪten/

In anger spraoke[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich zit get door mer ich zit get door det ich get doorzit ich höb get doorgezatj
IPA /ɪʝ zɪt çæ 'dó:r/ /mær‿ɪ̽ʝ zɪt çæ 'dó:r/ /dæd‿ɪ̽ʝ ʝæ dó:rzɪt/ /ɪç‿œ̽b ʝæ dó:rɣəzac/

doorzitte [ponere] /dó:rzɪte/

  1. (euvergenkelik) vashajendj doorgaon mit 'n óngernumming, 'n taak, 'n reis of 'n inj, óndanks gehinjerd te waere door aafleijing, lestigheid, taengewirking of óntmujjiging
  2. (euvergenkelik) get laote doorgaon, dewiel väöl luuj daotaenge zeen
    Óndanks verzit van ederein haet t'r det doorgezatj; dao duit toch waat t'r wiltj.
Aafbraeking
  • door-zit-te
Antoniem
Synoniem
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Samestèlling
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 106.

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif doorzit doorzits doorzitj doorzitte doorzitten doorzitj doorzitte doorzitten doorzittendj
IPA /dó:rzɪt/ /dó:rzɪd/ /dó:rzɪts/ /dó:rzɪdz/ /dó:rzɪc/ /dó:rzɪɟ/ /dó:rzɪte/ /dó:rzɪten/ /dó:rzɪc/ /dó:rzɪɟ/ /dó:rzɪte/ /dó:rzɪten/ /dó:rzɪteɲɟ/
vergangen tied sjrif doorzat doorzats doorzat doorzatte doorzatten doorzatj doorzatte doorzatten doorgezatj
IPA /dó:rzat/ /dó:rzad/ /dó:rzats/ /dó:rzadz/ /dó:rzat/ /dó:rzad/ /dó:rzatə/ /dó:rzatən/ /dó:rzac/ /dó:rzaɟ/ /dó:rzatə/ /dó:rzatən/ /dó:rɣəzac/ /dó:rɣəzaɟ/
gebi-jjendje wies sjrif zit door! zitte-v'r door zitj door!
IPA /zɪd dó:r/ /zɪtever dó:r/ /zɪɟ dó:r/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif doorzitte doorzitten doorgezit ó doorzitte doorzitten doorzittentaere doorzittentaeren doorgezitte doorgezitten
IPA /dó:rzɪte/ /dó:rzɪten/ /dó:rɣəzɪt/ /dó:rɣəzɪd/ /dó:rzɪte/ /dó:rzɪten/ /dó:rzɪten̥'tɛ̀:re/ /dó:rzɪten̥'tɛ̀:ren/ /dó:rɣəzɪte/ /dó:rɣəzɪten/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

doorzitte ó /dó:rzɪte/

  1. (gerundium) gerundium II van doorzitte
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

De vörm vanne wirkwäörd "doorzitte (sedere)" en "doorzitte (ponere)" kómmen hie euverein.

Aafbraeking
  • door-zit-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif doorzitte doorzitten
IPA /dó:rzɪte/ /dó:rzɪten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif doorzitte doorzitten
IPA /dó:rzɪte/ /dó:rzɪten/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

doorzitte /dó:rzɪte/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van doorzitte (in naevezats)
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van doorzitte (in naevezats)
Raod

De vörm vanne wirkwäörd "doorzitte (sedere)" en "doorzitte (ponere)" kómmen hie euverein.

Aafbraeking
  • door-zit-te
Variaasje