smiete

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

smiete /sm̥í:te/

  1. (euvergenkelik) hieël hel goeaje, mit krach goeaje
  2. (synoniem) anger waord veur goeaje
Aafbraeking
  • smie-te
Aafleijinge
Verwantje wäörd
Zagswies
  • get biejein smiete: versjeie deil biejein doon (wie van veurwerpe, mer ouch van vereiniginge)
    Alle dörper inne ómgaeving höbbe ze doe biejein gesmeten ónger ein gemèndje.
  • emes oppe brandjstapel smiete
  • get doorein smiete: örges 'ne wanorde of rotzooj van make
  • Hoek dich; dae smietj! = Pas op! / Kiek oet!
  • de klómmel/kraom biejein goeaje/smiete
  • mit 't geldj smiete: te väöl geldj oetgaeve, geldj verknoeajen aan dinger die me neet nuuedig haet
  • mit naamkaertjes goeaje/smiete: anger luuj beleidige
  • Sint-Meties smietj 'nen heite stein in 't ies: Vanaaf Sint-Meties (24 fibberwarie) is de ergste wintjerkaaj veurbie.

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif smiet smiets smietj smiete smieten smietj smiete smieten smietendj
IPA /sm̥í:t/ /sm̥í:d/ /sm̥its/ /sm̥idz/ /sm̥ic/ /sm̥iɟ/ /sm̥í:te/ /sm̥í:ten/ /sm̥ic/ /sm̥iɟ/ /sm̥í:te/ /sm̥í:ten/ /sm̥í:teɲɟ/
vergangen tied sjrif smeet
smeit
smeets
smeits
smeet
smeit
smete smeten smeetj smete smeten gesmete gesmeten
IPA /sm̥é:t/
/sm̥ɛ́i̯t/
/sm̥é:d/
/sm̥ɛ́i̯d/
/sm̥é:ts/
/sm̥ɛ́i̯ts/
/sm̥é:dz/
/sm̥ɛ́i̯dz/
/sm̥é:t/
/sm̥ɛ́i̯t/
/sm̥é:d/
/sm̥ɛ́i̯d/
/sm̥é:te/ /sm̥é:ten/ /sm̥é:c/ /sm̥é:ɟ/ /sm̥é:te/ /sm̥é:ten/ /ɣə'sm̥é:te/ /ɣə'sm̥é:ten/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif smeet smeets smeet smete smeten smeetj smete smeten gesmete gesmeten
IPA /sm̥é:t/ /sm̥é:d/ /sm̥é:ts/ /sm̥é:dz/ /sm̥é:t/ /sm̥é:d/ /sm̥é:te/ /sm̥é:ten/ /sm̥é:c/ /sm̥é:ɟ/ /sm̥é:te/ /sm̥é:ten/ /ɣə'sm̥é:te/ /ɣə'sm̥é:ten/
gebi-jjendje wies sjrif smiet! smiete-v'r smietj!
IPA /sm̥í:t/ /sm̥í:d/ /sm̥í:tever/ /sm̥í:c/ /sm̥í:ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif smiete smieten gesmiet ó smiete smieten smietentaere smietentaeren gesmiete gesmieten
IPA /sm̥í:te/ /sm̥í:ten/ /ɣə'sm̥í:t/ /ɣə'sm̥í:d/ /sm̥í:te/ /sm̥í:ten/ /sm̥í:ten̥'tɛ̀:re/ /sm̥í:ten̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'sm̥í:te/ /ɣə'sm̥í:ten/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

smiete ó /sm̥í:te/

  1. (gerundium) gerundium II van smiete
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • smie-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif smiete smieten
IPA /sm̥í:te/ /sm̥í:ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif smiete smieten
IPA /sm̥í:te/ /sm̥í:ten/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

smiete /sm̥í:te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van smiete
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van smiete
Aafbraeking
  • smie-te