oettrèkke

Mofers

Wirkwaord

Lemma

	houfzats	naevesjikkendj	óngersjikkendj	deilwaord
sjrif	ich trèk get oet	mer ich trèk get oet	det ich get oettrèk	ich höb get oetgetroch
IPA	/ɪç tr̥e̞kʲ çæd 'ú:t/	/mær‿ɪ̽ç tr̥e̞kʲ çæd 'ú:t/	/dæd‿ɪ̽ʝ ʝæd ú:tr̥e̞kʲ/	/ɪç‿œ̽b ʝæd ú:tɣ̊ətr̥ɒx/

oettrèkke /ú:tr̥e̞kʲe/

1. (óneuvergenkelik) dimmenstratief róndjloupen es 'n groep ,ot imofpr,em aam

   De fómfaar mót dalik oettrèkke.

2. (euvergenkelik) get kleins en meis lankwerpigs örges oet haole (wie 'ne splintjer mit 'n pincet)
3. (euvergenkelik) tied of geldj besjikbaar maken örges veur

   Die höbbe vief oer oetgetroch veur det ganse gebeure.

Raod

Veure oetgebrèdjer beteikenisse van [2] wuuert 't waord "oetriete" gebroek. Dit waord wuuert neet gebroek veur 't aafdoon van kleier; det is "oetdoon".

Aafbraeking

• oet-trèk-ke

Verwantje wäörd

• oetriete

Homofoon

• oetrèkke

Samestèlling

• oet- + trèkke

Verveuging

(det ...)		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	oettrèk		oettrèks		oettrèk		oettrèkke	oettrèkken	oettrèk		oettrèkke	oettrèkken	oettrèkkendj
	IPA	/ú:tr̥e̞kʲ/	/ú:tr̥e̞gʲ/	/ú:tr̥e̞ks/	/ú:tr̥e̞gz/	/ú:tr̥e̞kʲ/	/ú:tr̥e̞gʲ/	/ú:tr̥e̞kʲe/	/ú:tr̥e̞kʲen/	/ú:tr̥e̞kʲ/	/ú:tr̥e̞gʲ/	/ú:tr̥e̞kʲe/	/ú:tr̥e̞kʲen/	/ú:tr̥e̞kʲeɲɟ/
vergangen tied	sjrif	oettroch		oettrochs		oettroch		oettrochte	oettrochten	oettroch		oettrochte	oettrochten	oetgetroch
	IPA	/ú:tr̥ɒx/	/ú:tr̥ɒɣ/	/ú:tr̥ɒxs/	/ú:tr̥ɒɣz/	/ú:tr̥ɒx/	/ú:tr̥ɒɣ/	/ú:tr̥ɒxtə/	/ú:tr̥ɒxtən/	/ú:tr̥ɒx/	/ú:tr̥ɒɣ/	/ú:tr̥ɒxtə/	/ú:tr̥ɒxtən/	/ú:tɣ̊ətr̥ɒx/	/ú:tɣ̊ətr̥ɒɣ/
gebi-jjendje wies	sjrif			trèk oet!				trèkke-v'r oet		trèktj oet! trèk oet!
	IPA			/tr̥e̞gʲ ú:t/	/tr̥e̞gʲ ú:d/			/tr̥e̞kʲever ú:t/	/tr̥e̞kʲever ú:d/	/tr̥e̞gɟ ú:t/ /tr̥e̞gʲ ú:t/	/tr̥e̞gɟ ú:d/ /tr̥e̞gʲ ú:d/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	oettrèkke	oettrèkken	oetgetrèk ó		oettrèkke	oettrèkken	oettrèkkentaere		oettrèkkentaeren		oetgetrèkke		oetgetrèkken
	IPA	/ú:tr̥e̞kʲe/	/ú:tr̥e̞kʲen/	/ú:tɣ̊ətr̥e̞kʲ/	/ú:tɣ̊ətr̥e̞gʲ/	/ú:tr̥e̞kʲe/	/ú:tr̥e̞kʲen/	/ú:tr̥e̞kʲen̥'tɛ̀:re/		/ú:tr̥e̞kʲen̥'tɛ̀:ren/		/ú:tɣ̊ətr̥e̞kʲe/		/ú:tɣ̊ətr̥e̞kʲen/

In anger spraoke

[2]

• Nederlandjs: uittrekken

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

oettrèkke ó /ú:tr̥e̞kʲe/

1. (gerundium) gerundium II van oettrèkke

Raod

Deze vorm guldj es neutraal spraokgebroek.

Aafbraeking

• oet-trèk-ke

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	oettrèkke	oettrèkken	—
	IPA	/ú:tr̥e̞kʲe/	/ú:tr̥e̞kʲen/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	oettrèkke	oettrèkken	—
	IPA	/ú:tr̥e̞kʲe/	/ú:tr̥e̞kʲen/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

oettrèkke /ú:tr̥e̞kʲe/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van oettrèkke
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van oettrèkke

Aafbraeking

• oet-trèk-ke