opriete

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

houfzats naevesjikkendj óngersjikkendj deilwaord
sjrif ich riet mich op mer ich riet mich op det ich mich opriet ich höb mich opgerete
IPA /ɪç rí:t m̥ɪʝ 'ɒp/ /mær‿ɪ̽ç rí:t m̥ɪʝ 'ɒp/ /dæd‿ɪ̽ʝ mɪʝ ɒpr̥í:t/ /ɪç‿œ̽b mɪʝ ɒpɣ̊əré:te/

opriete /ɒpr̥í:te/

  1. (óneuvergenkelik) (reflexief) ónröstig en kwaod waere (euver get)
    Riet tich neet zoea op; doe kóns neet ummer die geliek kriege.
    Det luuj zich zoea kónnen oprieten euver nieks, dao staon ich ummer van te kieke.
  2. (euvergenkelik) get aopmake door te riete
Aafbraeking
  • op-rie-te
Synoniem
Verwantje wäörd
Samestèlling
Zagswies
  • d'r ènnen opriete: 'nen drieët laote, 'nen huuerbare sjeet laote
    De bóks kraakdje 'm, zoea hel reet t'r ènnen op.

Verveuging[bewirk]

(det ...) ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif opriet opriets oprietj opriete oprieten oprietj opriete oprieten oprietendj
IPA /ɒprí:t/ /ɒprí:d/ /ɒprits/ /ɒpridz/ /ɒpric/ /ɒpriɟ/ /ɒprí:te/ /ɒprí:ten/ /ɒpric/ /ɒpriɟ/ /ɒprí:te/ /ɒprí:ten/ /ɒprí:teɲɟ/
vergangen tied sjrif opreet
opreit
opreets
opreits
opreet
opreit
oprete opreten opreetj oprete opreten opgerete opgereten
IPA /ɒpré:t/
/ɒprɛ́i̯t/
/ɒpré:d/
/ɒprɛ́i̯d/
/ɒpré:ts/
/ɒprɛ́i̯ts/
/ɒpré:dz/
/ɒprɛ́i̯dz/
/ɒpré:t/
/ɒprɛ́i̯t/
/ɒpré:d/
/ɒprɛ́i̯d/
/ɒpré:te/ /ɒpré:ten/ /ɒpré:c/ /ɒpré:ɟ/ /ɒpré:te/ /ɒpré:ten/ /ɒpɣ̊əré:te/ /ɒpɣ̊əré:ten/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif opreet opreets opreet oprete opreten opreetj oprete opreten opgerete opgereten
IPA /ɒpré:t/ /ɒpré:d/ /ɒpré:ts/ /ɒpré:dz/ /ɒpré:t/ /ɒpré:d/ /ɒpré:te/ /ɒpré:ten/ /ɒpré:c/ /ɒpré:ɟ/ /ɒpré:te/ /ɒpré:ten/ /ɒpɣ̊əré:te/ /ɒpɣ̊əré:ten/
gebi-jjendje wies sjrif riet op! riete-v'r op rietj op!
IPA /rí:d ɒp/ /rí:d ɒb/ /rí:tever ɒp/ /rí:tever ɒb/ /rí:ɟ ɒp/ /rí:ɟ ɒb/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif opriete oprieten opriet ó opriete oprieten oprietentaere oprietentaeren opgeriete opgerieten
IPA /ɒprí:te/ /ɒprí:ten/ /ɒpɣ̊ərí:t/ /ɒpɣ̊ərí:d/ /ɒprí:te/ /ɒprí:ten/ /ɒprí:ten̥'tɛ̀:re/ /ɒprí:ten̥'tɛ̀:ren/ /ɒpɣ̊ərí:te/ /ɒpɣ̊ərí:ten/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

opriete ó /ɒpr̥í:te/

  1. (gerundium) gerundium II van opriete
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • op-rie-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif opriete oprieten
IPA /ɒpr̥í:te/ /ɒpr̥í:ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif opriete oprieten
IPA /ɒpr̥í:te/ /ɒpr̥í:ten/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

opriete /ɒpr̥í:te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van opriete
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van opriete
Aafbraeking
  • op-rie-te