spliete

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

spliete /spl̥í:te/

  1. (euvergenkelik) get langs de naod of 'n aor in twieë stökker deile
    Mit 'n hieëp kóns se-n hout good fiender spliete.
  2. (reflexief) (ergatief) zichzelf langs de naod of 'n aor in twieë stökker deile
    Dae balk spleet zich dore midde.
  3. (euvergenkelik) get verdeilen in twieë deil die zoeaget geliekvörmig of gelieksäörtig zeen
Aafbraeking
  • splie-te
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif spliet spliets splietj spliete splieten splietj spliete splieten splietendj
IPA /spl̥í:t/ /spl̥í:d/ /spl̥its/ /spl̥idz/ /spl̥ic/ /spl̥iɟ/ /spl̥í:te/ /spl̥í:ten/ /spl̥ic/ /spl̥iɟ/ /spl̥í:te/ /spl̥í:ten/ /spl̥í:teɲɟ/
vergangen tied sjrif spleet
spleit
spleets
spleits
spleet
spleit
splete spleten spleetj splete spleten gesplete gespleten
IPA /spl̥é:t/
/spl̥ɛ́i̯t/
/spl̥é:d/
/spl̥ɛ́i̯d/
/spl̥é:ts/
/spl̥ɛ́i̯ts/
/spl̥é:dz/
/spl̥ɛ́i̯dz/
/spl̥é:t/
/spl̥ɛ́i̯t/
/spl̥é:d/
/spl̥ɛ́i̯d/
/spl̥é:te/ /spl̥é:ten/ /spl̥é:c/ /spl̥é:ɟ/ /spl̥é:te/ /spl̥é:ten/ /ɣə'spl̥é:te/ /ɣə'spl̥é:ten/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif spleet spleets spleet splete spleten spleetj splete spleten gesplete gespleten
IPA /spl̥é:t/ /spl̥é:d/ /spl̥é:ts/ /spl̥é:dz/ /spl̥é:t/ /spl̥é:d/ /spl̥é:te/ /spl̥é:ten/ /spl̥é:c/ /spl̥é:ɟ/ /spl̥é:te/ /spl̥é:ten/ /ɣə'spl̥é:te/ /ɣə'spl̥é:ten/
gebi-jjendje wies sjrif spliet! spliete-v'r splietj!
IPA /spl̥í:t/ /spl̥í:d/ /spl̥í:tever/ /spl̥í:c/ /spl̥í:ɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif spliete splieten gespliet ó spliete splieten splietentaere splietentaeren gespliete gesplieten
IPA /spl̥í:te/ /spl̥í:ten/ /ɣə'spl̥í:t/ /ɣə'spl̥í:d/ /spl̥í:te/ /spl̥í:ten/ /spl̥í:ten̥'tɛ̀:re/ /spl̥í:ten̥'tɛ̀:ren/ /ɣə'spl̥í:te/ /ɣə'spl̥í:ten/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

spliete ó /spl̥í:te/

  1. (gerundium) gerundium II van spliete
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • splie-te

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif spliete splieten
IPA /spl̥í:te/ /spl̥í:ten/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif spliete splieten
IPA /spl̥í:te/ /spl̥í:ten/


Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

spliete /spl̥í:te/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van spliete
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van spliete
Aafbraeking
  • splie-te