boum

'ne boum

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

boum m /bɒ́u̯m/

1. (plantje) 'n mieëjäörige plantj die gewuuenlik einen of mieëdere verhultje stamme haet
2. (euverdrechtelik) 'n stang of 'ne staaf, dae is bestump veur mit 't oetinj ónger 'n las te waere gebrach, die door oetubing van krach aan 't anger oetinj de las mót ophöffe
3. 'ne balk of 'nen ómgevalle boum dae deentj veur e paad of 'ne waag aaf te doon sloete

Aafbraeking

• boum

Aafleijinge

• benaneboum, höfboum, slaagboum

Zagswies

• Aaj buim mós se neet verpaote: Aaj luuj mós se neet oete vertroewdje ómgaeving haole.
• de bós dore buim haer nimmieë zeen: örges 't euverzich euver verlere doordet 't te väöl is gewore
• 'ne boum van 'ne kaerel: wuuertj gezag wen emes hieël breid is geboewdj
• Nieks is zoea sjoean es efkes mit 'ne boeat euvere Maas te vare.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	boum		buim
	IPA	/bɒ́u̯m/		/bœ̀i̯m/
dim.	sjrif	buimke	buimken	buimkes
	IPA	/bœ̀i̯m̥kʲe/	/bœ̀i̯m̥kʲen/	/bœ̀i̯m̥kʲes/	/bœ̀i̯m̥kʲez/
dat.	sjrif	boum		buim
	IPA	/bɒ́u̯m/		/bœ̀i̯m/

In anger spraoke

• Frans: arbre m
• Ieslandjs: tré ó
• Ingels: tree
• Nederlandjs: boom m
• Pruus: Baum m
• Spaans: árbol m
• Zweeds: träd ó