vervalle

Van Wiktionary

Mofers[bewirk]

Wirkwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vervalle /və̽r'válə/

  1. (ergatief) nimmieë geljig zeen
  2. (ergatief) (~ aan) eigendóm van emes anges waere
    Wie dae stórf verveel det landjhoes aan 'ne naef van dem.
  3. (ergatief) örges bie oetkómme, mit naam wen get verangert van toestandj of es get vleujbaar is
    Wie vervèltj die baek dao-achter bie Lin?
  4. (synoniem) anger waord veur aafnumme (minder waere)
  5. (ergatief) (ajerwèts) braeke door te valle
    Die sjoonste vaas van veuren oorlog is mich kort dao-op vervalle bie 't poetse.
  6. (óneuvergenkelik) (ajerwèts) 'n opdrach tegooj oetveure
    Det höbs toe good vervallen in daen haof; doe kries e tientjen ekstra van mich!
Raod

De beteikenis "in slechte staot kómme" wuuert gedrage door "óngerkómme".

Aafbraeking
  • ver-val-le
Net get anges gesjreve
Aafleijinge
Verwantje wäörd

Verveuging[bewirk]

ich doe det veer geer zie deilwaord
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
hujigen tied sjrif verval vervèls
vervils
vervèltj
verviltj
vervalle vervallen vervaltj vervalle vervallen vervallendj
IPA /və̽r'vàl/ /və̽r'vè̞l̥s/
/və̽r'vɪ̀l̥s/
/və̽r'vè̞lz/
/və̽r'vɪ̀lz/
/və̽r'vè̞ʎ̥c/
/və̽r'vɪ̀ʎ̥c/
/və̽r'vè̞ʎɟ/
/və̽r'vɪ̀ʎɟ/
/və̽r'válə/ /və̽r'válən/ /və̽r'vàʎ̥c/ /və̽r'vàʎɟ/ /və̽r'válə/ /və̽r'válən/ /və̽r'váləɲɟ/
vergangen tied sjrif verveel verveels verveel vervele vervelen verveel
verveeltj
vervele vervelen vervalle vervallen
IPA /və̽r'vè:l/ /və̽r'vè:l̥s/ /və̽r'vè:lz/ /və̽r'vè:l/ /və̽r'vè:le/ /və̽r'vè:len/ /və̽r'vè:l/
/və̽r'vè:ʎ̥c/
/və̽r'vè:l/
/və̽r'vè:ʎɟ/
/və̽r'vè:le/ /və̽r'vè:len/ /və̽r'válə/ /və̽r'válən/
vergangen tied
(kónjunktief)
sjrif vervool vervools vervool vervole vervolen vervool
vervooltj
vervole vervolen vervalle vervallen
IPA /və̽r'vò:l/ /və̽r'vò:l̥s/ /və̽r'vò:lz/ /və̽r'vò:l/ /və̽r'vò:lə/ /və̽r'vò:lən/ /və̽r'vò:l/
/və̽r'vò:ʎ̥c/
/və̽r'vò:l/
/və̽r'vò:ʎɟ/
/və̽r'vò:lə/ /və̽r'vò:lən/ /və̽r'válə/ /və̽r'válən/
gebi-jjendje wies sjrif verval! vervalle-v'r vervaltj!
IPA /və̽r'vál/ /və̽r'váləvər/ /və̽r'vàʎ̥c/ /və̽r'vàʎɟ/
substantivering infinitief gerundium I gerundium II supinum participium
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
sjrif vervalle vervallen verval ó vervalle vervallen vervallentaere vervallentaeren vervalle vervallen
IPA /və̽r'válə/ /və̽r'válən/ /və̽r'vàl/ /və̽r'válə/ /və̽r'válən/ /və̽r'válən̥'tɛ̀:re/ /və̽r'válən̥'tɛ̀:ren/ /və̽r'válə/ /və̽r'válən/

In anger spraoke[bewirk]

[1]

Zelfstenjig naamwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vervalle ó /və̽r'válə/

  1. (gerundium) gerundium II van vervalle
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • ver-val-le

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad
radikaal liaison radikaal liaison
nom. sjrif vervalle vervallen
IPA /və̽r'válə/ /və̽r'válən/
dim. sjrif
IPA
dat. sjrif vervalle vervallen
IPA /və̽r'válə/ /və̽r'válən/


Bieveugelik naamwaord[bewirk]

Lemma[bewirk]

vervalle /və̽r'válə/

  1. kepotgegange door slech óngerhaad of inaktiviteit (wie van hoezer)
  2. sónger waerd
  3. (synoniem) anger waord veur aafgesjaf
  4. (neet-lemma) bieveugelik voltoeadj deilwaord van vervalle
Aafbraeking
  • ver-val-le
Verwantje wäörd

Verbuging[bewirk]

inkelvaad mieëvaad predikatief
mannelik vrouwelik ónziejig geslechtelik ónziejig
radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison radikaal liaison
positief sjrif vervalle
vervallene
vervallen
vervallenen
vervalle vervallen vervalle vervallen vervalle vervallen vervalle vervallen vervalle vervallen
IPA /və̽r'válə/
/və̽r'válə̽nə/
/və̽r'válən/
/və̽r'válə̽nə/
/və̽r'válə/ /və̽r'válən/ /və̽r'válə/ /və̽r'válən/ /və̽r'válə/ /və̽r'válən/ /və̽r'válə/ /və̽r'válən/ /və̽r'válə/ /və̽r'válən/
partitief sjrif
IPA
inkelvaad mieëvaad
flexieadverbiaal
(positief)
sjrif (wie) vervalles (toe) (wie) vervallentj (geer)
IPA /wì: və̽r'váləs tú:/ /wì: və̽r'váləɲ̊c ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal
(kómparatief)
sjrif
IPA

Wirkwaord[bewirk]

Neet-lemma[bewirk]

vervalle /və̽r'válə/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van vervalle
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van vervalle
  3. (neet-lemma) voltoeadj deilwaord van vervalle
  4. (neet-lemma) participium van vervalle
Aafbraeking
  • ver-val-le