höbbe

Lèmbörgsj

Oetspraok

• IPA: /ˈ(x)hœbɐ/ (Ètsbergsj)

Aafkóms

• E Lèmbörgsj heimwaordj aafkómstig oed g'm Doetsje es *xaban. (1 t/m 10)
• E Lèmbörgsj lieënwaordj aafkómstig oed g'm Ingelsje es hub. (11)

Wèrkwaordj

höbbe

1. (Hoeaglèmbörgsj) Wèrkwaordj óm de s-vórm tö make.

   't Haet 't nag gedaon.

2. (Hoeaglèmbörgsj) Nete.

   Ich höb 'ne wage.

   E-n hoes wuuerdj dórch mir gadj.

3. (Hoeaglèmbörgsj) Es deil ven zich zeendj.

   'ne Miensj haet twieë erm.

4. (Hoeaglèmbörgsj) Lieje ven.

   Dae haet wietblood.

5. (Hoeaglèmbörgsj) In deens haaje.

   Dit bedrief haet ach wèrknömmer.

6. (Hoeaglèmbörgsj) Aajer zeen ven.

   Mark haet vief kinjer.

7. (Hoeaglèmbörgsj) De mach haajen ódder oedveuren.

   Nieëderlandj haet Lèmbörg.

8. (Hoeaglèmbörgsj) (in groop mid euver) Es verkalling zeendj.

   Wo höbs se-n 'd euver?

9. (Hoeaglèmbörgsj) (in groop mid tö) Mótte.

   Ich höb hie ömmer tö wèrke.

10. (Hoeaglèmbörgsj) (in groop mid wille) Haerstaon.

    Ich wil dit èng höbbe.

11. (Hoeaglèmbörgsj) d'n USBstek aan g'm wèrkshólpe aansloeten.

    Ich höb ef d'n USBstek aan g'm wèrkshólpe denóm gegaeves euver tö bringe.

Voging

• Dit oetwaasj kèntj nag gein voging; es se-n 'm wèts, maags se-n 'm haervoge.

Euverzèttinger

    1.

Pruusj: haben (de) Ingelsj: have (en)

Fransj: avoir (fr) Nieëderlandjsj: hebben (nl)